Een nieuw wandelproject, de GR5 van Hoek van Holland naar Nice, begint al direct met een valse start. Alleen weet ik dat bij de start nog niet en kom ik er etappes later pas achter. Het is namelijk traditie dat je een klein flesje vult met water uit de Noordzee. Om dit water, aan het eind in Nice, in de Middellandse Zee te gieten. Dus moet jij nog beginnen aan de GR5 en ben je van dit soort leuke weetjes, doe er je voordeel mee! Hoek van Holland dus. Ons startpunt voor het tienjarenproject.

Eerlijk… ik keek nogal op tegen de eerste paar etappes van de GR5. Hoek van Holland is nou niet bepaald een bruisende, gezellige stad, had ik begrepen. Ik kende het vooral uit het nieuws van de rellen op het strand. En mijn verwachting was vooral geen groen, maar industrie. Gelukkig bleek dat ik nogal wat vooroordelen had. Na een paar honderd meter duikt de route namelijk direct het groen in. Toegegeven, een park en geen echt natuurgebied, maar beter dan de drukke verkeerspleinen waar ik op rekende. Een stuk later piepen tussen het groen de kassen door. Maar toch, het is niet vervelend wandelen.

De eerste picknickbank ligt aan een weideveld met niet alleen talloze koeien, maar ook reigers. We tellen er wel een stuk of tien! Tijdens een snackpauze zien we de beesten landen en weer opvliegen. Het is als een soort natuur-tv-uitzending. En dan volgt het eerste bos: het Staelduinse bos. Genoemd naar de stalen pinnen die in deze rivierduinen gestoken werden door vissers om hun netten vast te zetten. Via kronkelende paden gaan we door het bos en ineens zien we beton tussen de struiken: een bunker. Ooit door de Duitsers gebouwd en nu het thuis van allerlei vleermuissoorten, lezen we. Even verderop klimmen we als kleine kinderen op de enorme wortels van de bomen. Deze boswandeling hadden we niet zien aankomen!

Wat we wel hadden zien aankomen: een flink lang recht stuk langs het water. Het water van de Nieuwe Waterweg is een drukke verkeersader voor containerschepen. We zijn onder de indruk van de grootte van de tankers en schepen die continu voorbij tuffen. Sommigen noemen het saai, bijna 5 kilometer rechtdoor. Maar wij vinden het wel wat hebben. Boven ons zoemen de windmolens en aan de oever zijn tig zwanen druk met het verzamelen van een lekker maaltje. We genieten van de relatieve rust. Niemand lijkt haast te hebben, zelfs de kalm varende schepen niet.

De eerste etappe van de GR5 loopt van Hoek van Holland naar Maassluis.

Wij wandelden ongeveer 17 kilometer en gingen met een bus naar Hoek van Holland en vanuit Maassluis ook weer met de bus terug.

De route volgt deze eerste paar etappes het Nederlands Kustpad. Je kunt hiervoor het boekje deel 1 gebruiken.

Er liggen geen horecapunten echt aan de route, dus neem zelf wat lekkers mee voor onderweg.

Meer informatie over de route vind je op Wandelnet.