Eigenlijk willen we deze etappe helemaal niet wandelen. Wanneer we in de ochtend door het verlaten Brielle struinen, genietend van de opvallende geveltjes, de vestingwerken en de kleine, bloemrijke hofjes. Kunnen we niet gewoon hier blijven? Ondertussen hebben we het deuntje in ons hoofd ‘Jan Klaassen was trompetter in het leger van de prins. Hij marcheerde van Den Helder tot Den Briel.’ Tot hier dus. In Den Briel, of tegenwoordig Brielle dus, draait nog steeds veel om de bevrijding op 1 april 1572 door de geuzen uit handen van de Spanjaarden. Zoals het originele stratenpatroon en de vestingwerken. En de gedenkstenen die op verschillende gevels te vinden zijn.

De GR5 voert ons onder een poort dwars door de stad, zodat we via smalle straatjes alle oude panden te zien krijgen. We komen langs waar vroeger een klooster zou hebben gelegen, de oude militaire gevangenis en de beroemde Catharijnenkerk. Deze kerk heeft namelijk het breedste schip van alle kerken in Nederland. Het is dan wel zondagochtend, maar de deuren blijven voor ons gesloten. Brielle voelt eigenlijk meer als een dorp. Er zit een oudere man op een bankje en even verderop werkt een man in zijn tuintje. Langzaam gaat de route over wandelpaden over de dijken bij de vestingwerken en steeds verder laten we de bewoonde wereld achter ons.

Op de grasdijken buiten Brielle is het een stuk drukker. Dit is blijkbaar de favoriete plek voor Briellenaren om hun hond uit te laten. We hebben nu weids zicht over akkers en hier en daar een boerderij. Langs ons landt een zwaan in de sloot en dobbert ontspannen verder. De verdedigingswerken van Brielle liggen nog steeds niet achter ons en dat ontdekken we wanneer we bij een grote stenen toren aankomen. De Steenen Baak is daar onderdeel van en deed ook dienst als vuurtoren. Nadat er steeds meer begroeiing langs het pad komt, gaat de route langs een enorme camping. Niet het mooiste stukje om te wandelen… en dan missen we ook nog fliepje waardoor we heel wat extra meters maken op de camping.

Langzaamaan begint onze maag te rommelen. We hebben geen lunchpakketje omdat we ervan uitgingen dat er genoeg onderweg te vinden was. Helaas was de horeca op de camping nog gesloten. Dan verder naar de jachthaven, daar is vast wel wat. Om na een paar kilometer te ontdekken dat we de jachthaven al lang en breed voorbij zijn. Dus verder door het bos en duimen dat we toch nog wat tegenkomen. Als twee hongerige wolven storten we ons op het terras zodra we Het Wapen van Marion zien. Na een heerlijke lunch gaan we vol goede moed weer op pad.

Via klaphekjes wandelen we nu echt de natuur in. Waar de route de afgelopen kilometers ook veel over fietspaden gaat, slaan onverharde paden nu de klok. Van bos verandert het steeds meer naar duinachtig gebied met meer rul zand en lage struiken. De ‘ohhhs’ en ‘ahhhs’ stoppen niet meer wanneer we rondom het water bij Bezoekerscentrum Tennelaplas wandelen. Het enige nadeel is dat we hier veruit niet de enigen zijn… We gaan het ene na het andere klaphek door, maar van die wilde grazers waar deze poortjes voor bedoeld zijn, is er geen een te bekennen. Na een stuk bos gaan we echt de duinen in. Een combinatie van ons drukke geklets, de smalle kronkelende paadjes en een verouderd boekje maken dat we ineens bovenop een echte duin staan, midden in het zand. Google vertelt ons dat we ergens bij Groene Punt zitten, maar daar hoort de route niet door het zand te gaan… Tot twee keer toe ploeteren we door het rulle zand terug naar het laatste fliepje voordat we zien waar we fout gaan. En uiteraard is hier geen ander mens te bekennen. Dus even de route vragen was geen optie. Voordeel is natuurlijk wel dat alleen wandelen in een groot duingebied enorm genieten is. Aan het einde van de middag komt Rockanje langzaam in zicht en zijn we blij dat we in Brielle toch besloten hebben om verder te gaan.

De GR5 etappe 3 loopt van Brielle naar Rockanje.

Wij wandelden bijna 27 kilometer en deden zo’n 8 uur over inclusief pauzes. Maar we zijn flink fout gewandeld en hebben ook nog wat extra meters gemaakt om bij een bushalte te komen. Op papier is deze etappe namelijk 21 kilometer.

We namen de bus vanuit Rockanje om weer in een kwartiertje bij ons startpunt in Brielle te komen.

Let op! Er was een bushalte bij Badhotel Rockanje, waar de route langs loopt. Deze bus brengt je echter niet naar Brielle. De juiste bus is nummer 403 waar je op kunt stappen op het Dorpsplein van Rockanje of bij bushalte Walesteyn.

Overnachten deden we in een trekkershut op Camping De Meeuw in Brielle.

Lees meer over deze overnachtingsplek in de blog De fijnste overnachtingsplekken langs de GR5.

Eten en drinken onderweg:

Op de grote camping onderweg is horeca, al was deze gesloten toen wij er kwamen.

Aan de route ligt een groot hotel Het wapen van Marion waar het prima lunchen is.

Meer informatie over de route vind je op Wandelnet.