‘Shit, bus net gemist!’ Terwijl we vanaf de parkeerplaats in Gennep naar de bushalte lopen, die twee straten verderop ligt, zien we de bus in de verte van ons weg rijden. Dan maar even een kop thee met wat lekkers bij Babbels, want de volgende bus gaat pas over een uur. Als we uiteindelijk met een volle buik in Groesbeek uitstappen op een plein, hebben we keuze uit wel zes verschillende richtingen. Volgens de route moeten we in zuidelijke richting, maar laten we nu net geen kompas bij ons hebben. Op de gok lopen we richting een bebost heuvelachtig gebied. En snel genoeg merken we dat dit inderdaad de goede richting is.

Buiten Groesbeek loopt het pad al gauw tussen de bossen en velden. Het blijkt dat we ons in een landschap uit de IJstijd bevinden. De heuvels die wij bij vertrek al zagen, zijn stuwwallen. Een stuwwal ontstaat doordat een gletsjer de grond heeft opgeduwd. ‘Maar zijn hier dan gletsjers geweest?’, vraagt wandelgenoot Petra met een verbaasd gezicht. Na wat speurwerk komen we erachter dat er in de IJstijd een ijskap over Nederland lag, die hier ongeveer tot stilstand is gekomen. Door het gewicht van het ijs zijn dus deze heuvels ontstaan.

Dit gebied kent niet alleen historie uit de Ijstijd. Decennia later, tijdens de Tweede Wereldoorlog was dit het strijdtoneel tijdens Operatie Market Garden in september 1944. Eerst lopen we over het ‘Kapitein Arie Bestebreurtje Pad’ en even later zien we nog meer borden met foto’s en teksten over militaire landingen per parachute. Aan onze rechterzijde bosgebied (Nederland) en aan onze linkerzijde uitgestrekte velden (Duitsland). We lopen verder richting de St. Jansberg, terug het bos in. Het gaat flink omhoog en omlaag en het lijkt alsof we totaal verlaten door het bos lopen. We zouden niet verbaasd zijn als er dadelijk een elf of trol om de hoek komt wandelen.

Zeker als we even later bij een soort meertje uitkomen, midden in het bos. In dit gebied ontspringen verschillende beekjes uit het kwelwater uit de hellingen. Geen sprookjesfiguren, maar wel een boom waarvan de stam bestaat uit samengekronkelde takken. Dit alles bij de resten van een Romeinse villa. We moeten even zoeken naar een smal paadje omlaag. Maar dan zien we de oude kelder waar vroeger het eten werd bewaard en waar nu een bijzondere vleesmuiskolonie woont. De deur die de ingang vormt, is niet te zien vanaf het pad en ligt perfect gecamoufleerd in de heuvels en het bos.

Er volgt een duidelijk verandering van landschap als we het bos uitlopen. Een grenspaal markeert de grens tussen het Duitse Reichswald en het Nederlandse veenmoeras. Een vlak landschap strekt zich voor ons uit. Het doet soms zelfs af en toe aan de Groningse etappes denken, alhoewel die toch veel weidser waren dan deze. Deze etappe eindigt precies op de Markt bij het oude stadhuis met zijn trapgevel en rode luiken. Interessante feitjes: Gennep heeft ongeveer negen jaar bij België gehoord en werd in 1839 weer officieel Nederlands. En in jaren 60 begint een plaatselijke melkboer met de naam Jan Linders iets nieuws, namelijk een eigen supermarkt. The rest is history…

Pieterpad etappe 18 van Groesbeek naar Gennep.
Deze etappe is 15 km lang. Inclusief korte stops en fotomomenten hebben we hier ongeveer 4 uur over gelopen.
Meer informatie over het Pieterpad vind je op www.pieterpad.nl.
Het wandelen van het Pieterpad is een project dat al enkele maanden duurt en uiteraard heb ik meerdere reisverhalen geschreven over deze etappes.

Hoe kom je er?
Etappe 18: om vanuit Gennep weer terug in Groesbeek te komen met het openbaar vervoer, heb je alleen de bus nodig. Deze ritten duren ongeveer een uur in totaal. Je neemt eerst bus 83 richting Nijmegen station. Vanaf het station in de stad neem je bus 5 naar Groesbeek.
Wij parkeerden de auto in Gennep. Dit kan namelijk makkelijk en gratis aan het Melkstraatje. Vanuit daar namen we de bus naar Groesbeek, zoals hierboven beschreven, om weer terug naar Gennep te wandelen.

Eten en drinken?
Voor een kop koffie of thee met wat lekkers of een erg goede lunch, stop je eerst in Gennep bij Babbels. Probeer zeker meer dan alleen koffie. En er is een kans dat het erg druk is, wanneer je rond lunchtijd binnen stapt. Dat is niet voor niets! Echt een dikke aanrader.
Dineren in Gennep doe je bij Brasserie ‘t Geveltje. Echt smullen! Verwacht geen eetcafé-menu maar net iets apartere gerechten. Onze langzaam gegaarde kalfssukade was botermals en doet me nu nog het water in de mond lopen als ik eraan denk.