Pieterpad etappe 4 – Zuidlaren – Rolde

We pikken deze etappe op, midden in het dorp Zuidlaren, bij de kerk. Vanuit daar loopt de route door een aantal straten richting het terrein van kliniek Dennenoord. Deze psychiatrische instelling heet officieel: De Vereeniging tot Christelijke Verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders in Nederland.’ Toentertijd was het een zelfvoorzienend dorp en dat is nog steeds goed te zien. Midden in ‘dorp voor zenuwlijders’ lopen we voorbij een vijver en een hertenkamp. Nou… hertenkamp… we zien apalca’s, een walibi, geiten, konijnen, kippen en verschillende andere lopen vogels. Een hert hebben we niet gezien!

De route loopt verder van ANWB-paddestoel naar ANWB-paddestoel. En terwijl wij afgeleid worden door een vrouwelijke herder die met een kudde dikhoornschapen over de heide tussen een aantal vakantiewoningen laveert, lopen we fout. Alleen komen we daar pas veel later achter. Het pad loopt door, zonder zijwegen en ineens staan we aan de rand van het dorp Zeegse. Maar dat is niet de bedoeling?! We keren om en wandelen hetzelfde stuk weer terug totdat we weer bij de herder uitkomen. En inderdaad, daar hebben we een afslag gemist.

Er volgt een vlonderpad en een wildrooster en al snel genoeg lopen we een groot heideveld met de naam Gasterse Duinen op. We lezen dat het wildrooster bedoeld is om de Schotse Hooglanders die door het gebied lopen, daar te houden. Geen haar te bekennen van deze grote, logge beesten. Wel zien we overal vreemd gedraaide drollen liggen, alsof die Hooglanders schijven poepen en die tegen elkaar aan duwen. Regen en zon wisselen elkaar ondertussen af en tussen kleuren van geel, bruin, oranje en paars lopen we door een soort duinlandschap van heide. In het midden zien we ineens een groot hunebed liggen.

De lucht begint langzaamaan compleet dicht te trekken. Zodra we midden op een open stuk weiland staan, breekt de lucht open en ontstaat er een enorme hoosbui. Zelfs de paarden gaan ervan op een drafje door de wei. Wij zoeken een van de welgeteld drie bomen op in dit open veld voor een beetje beschutting. In de verte zien we het dorp Gasteren al liggen. Dit blijkt een klein en verlaten dorpje. De enige horecazaak in het dorp is gesloten en op zoek naar wat warmte en een toilet, lopen we een antiekzaakje binnen.

De eigenaresse verwelkomt ons vriendelijk: ‘Kom binnen! Hebben jullie zin in een kopje koffie met een plak cake? Of willen jullie even naar het toilet? Dat kan allemaal!’ Het gebrek aan pleisterplaatsen in het dorp is haar een paar jaar geleden ook opgevallen en daarom heeft zij een koffieapparaat aangeschaft voor in de winkel. Voorzichtig gaan we zitten op de kleine, antieke stoeltjes en proberen te voorkomen dat we met onze rugzakken iets omstoten. Terwijl we van onze thee nippen en hapjes nemen van de cake, worden we bekeken door de drie wijzen vanuit een enorme kerststal. Uiteraard ook bestaande uit antieke beelden.

Na deze welkome pauze gaan we weer op pad. Er volgt een omschrijving in het boekje die we drie keer moeten lezen: ‘In de volgende bocht naar rechts linksaf via een smal pad naar de weg lopen en deze naar rechts volgen’. Gelukkig is dit stukje goed aangegeven met de rood-witte tekens, dus volgen we die braaf. We komen uit bij het Ballooërveld, een woeste heide die vroeger militair oefenterrein was. Nu is het een groot natuurgebied waar honderden schapen leven. We gaan over brede zandpaden die zijn gevormd door de hoefafdrukken van die enorme kuddes. Ook hier komen we geen levend wezen tegen, maar is overduidelijk dat ze er wel zijn.

Met de kerk van Rolde aan de horizon, weten we dat het eindpunt in zicht is. Na het hele dorp te zijn doorgelopen komen we bij de bushalte aan de snelweg uit. De wind snijdt inmiddels behoorlijk en er kom van alles uit de lucht (regen, hagel, sneeuw). We gaan bus in, bus uit, weer een bus in en weer uit. En nog een bus in en weer uit. Inmiddels in het donker komen we terecht op een rotonde bij de snelweg in de buurt van Zuidlaren. We zien onze laatste bus rijden maar weten geen halte te vinden waar deze stopt… Nog 3,5 kilometer richting Zuidlaren. Dat kan er nog wel bij, dus we besluiten te lopen.

Bij aankomst in Zuidlaren krijg ik een appje: ‘Heb je Berend Botje al gezien?’ Oh ja, helemaal vergeten dat die uit dit dorp komt volgens het liedje. Voor het beeld moeten we even zoeken. Het staat in het centrum en het is vergelijkbaar met de Kleine Zeemeermin in Kopenhagen: een behoorlijke tegenvaller. We concluderen dat Berend Botje vooral op Popeye lijkt. Niemand weet precies wie Berend Botje precies was. Men houdt het op de zeevaarder Lodewijk van Heiden, die uiteindelijk in Griekenland terecht kwam en daar de bijnaam ‘BeBe’ (vadertje) kreeg, waar we in Nederland Berend Botje van hebben gemaakt.

Pieterpad etappe 4 van Zuidlaren naar Rolde.
Deze etappe is 18 km lang op papier. Inclusief korte stops en fotomomenten hebben we hier ongeveer 6 uur over gelopen.
Meer informatie over het Pieterpad vind je op www.pieterpad.nl.

Hoe kom je er?
Door werkzaamheden rijden er geen bussen door het dorpje Rolde. Ten eerste dien je dus naar de andere kant van het dorp te lopen, daar waar de snelweg loopt. De bus komt even van de snelweg af om eventuele passagiers daar op te pikken. Vervolgens is het mogelijk om met drie bussen in Zuidlaren te komen via verschillende P+R-punten. Bekijk ter plekke wat de makkelijkste route is.

Eten en drinken?
Wij hebben gegeten bij Grand Café Zuidlaren. Ze hebben pubfood voor 10 euro. Denk hierbij aan saté of spareribs met friet en salade. Er is overigens meer keuze dan dat. Ze hebben een uitgebreide kaart met heerlijke gerechten. Het Grand Café Zuidlaren is druk en gezellig.

Slapen?
In Zuidlaren hebben we overnacht in B&B Zuidlaren. Deze bed and breakfast ligt vlakbij de route en is prima. De kamers zijn van alle gemakken voorzien. Er zijn gezamenlijke douches en toiletten op de gang. Dit is absoluut geen nadeel, want deze douches en toiletten zijn brandschoon en erg fijn. Er hangt zelfs een badjas op de kamer zodat je deze aan kunt doen als je van de kamer naar de douche loopt. Het ontbijt is ook prima. We mochten zelfs wat broodjes smeren en meenemen voor de lunch. En dit alles voor ongeveer 25 euro per nacht. Een dikke aanrader dus!

Met mijn wandelbedrijf Vita Walking organiseer ik regelmatig wandelingen en wandelreizen over het Pieterpad.
Zin om mee te gaan op een verzorgde wandeling met een groep? Kijk dan zeker eens op de website!