De bus heeft ons zojuist in het centrum van het dorp Montfort afgezet. Een dorp dat vooral bekend is als ‘hometown’ van F1-coureurs Jos en zoon Max Verstappen. De route loopt echter direct het dorp weer uit. We komen langs de ruïne van Montfort aan de ene kant van de weg en de historische tuinen aan de andere kant. In de tuinen wordt druk gewerkt aan het natuurschoon. En ondanks de aanhoudende droogte van de afgelopen tijd, zien de tuinen er goed uit. Er staan een paar bankjes die uitnodigen om te zitten, maar we zijn pas tien minuutjes onderweg dus we weerstaan de verleiding.

Dan draaien we een onverhard pad op met aan de ene kant akkers; de sperziebonen worden net geoogst. En aan de andere kant bos. Volgens het boekje moet hier ergens de Duvelsekei liggen. We speuren aan weerszijden van het pad, maar we zien hem niet… De route draait inmiddels in een soort lus aan de andere kant van de akker weer terug. We lezen dat dit gebied vroeger een moeras was. En dat in de Tweede Wereldoorlog hier vliegtuigen neergestort zijn. Blijkbaar levert dat vruchtbare grond op…

We lopen inmiddels tussen twee maisvelden door richting een bossiger gebied. Voorbij vijver Kranenbroek met een aantal keien op de oever. Ik meen me te herinneren dat hier ooit een misdaad heeft plaats gevonden. Een lijk gevonden ofzo… Maar ik kan er niets over terugvinden. Even verderop lezen we over een ander ‘spectaculair verhaal’: de schat van Pey. Op die plek werden gevonden: een gouden ring, 12 gouden munten en een tiental stukken zilver uit begin 15de eeuw. We lezen dat door de militaire en economische crisis er ook ‘hakzilver’ is gevonden. Men hakte zilveren voorwerpen in stukken om die delen vervolgens als betaalmiddel te gebruiken.

We wandelen verder en gaan een stukje door Echt, voorbij een kapelletje met een enorme kei ervoor. En we gaan voorbij de Romeinse hamer in Slek, een buurtschap van Echt. Er blijkt een hoop historie in deze regio te vinden. Na een paar straten met huizen draait de route weer de natuur in. Door klaphekjes, tussen het groen over smalle zandpaadjes. Er zoemt een bij en fladdert een vlinder tussen de bloemen in de berm van het pad. Als ik naar onder kijk, moet ik mijn best doen om niet op een van de torren te trappen, die het wandelpad ook tot zijn route heeft gekozen.

Via een prachtig gelegen fietspad gaat de route richting de Duitse grens. Het is niet te zien in welk land we nu zitten. Pas als we het plaatsnaambordje van het dorp Isenbruch zien, weten we dat we in het buitenland zijn. Isenbruch is het ‘meest westelijke Ortschaft van Duitsland’, lezen we. De grens blijft overigens altijd binnen handbereik. We zoeken onze weg via grenspalen, die soms tussen de struiken en het onkruid verstopt staan. Hier wordt maar weer duidelijk dat de grenzen door mensen worden bepaald en dat de natuur zich er geen snars van aantrekt.

Langzaam komt de stad Sittard in zicht. We wandelen over de oever van de Geleenbeek. Waar eendjes met hun kroost dapper tegen de stroming in zwemmen om zo te komen waar ze graag willen zijn. Sommige eenden zijn slimmer en laten zich lekker in de stroming meevoeren. Dan staan we ineens midden in het centrum. De smalle straatjes en typische stadswoningen zoals we dat gewend zijn. Door de winkelstraten lopen we naar het eindpunt van deze etappe dat op de markt van Sittard ligt. En waar een terrasje onze naam roept!

Pieterpad etappe 24 loopt van Montfort naar Sittard.
Deze etappe is 24 km lang volgens het boekje. Onze teller komt op 24,2 km uit, dus dat komt mooi overeen. In totaal lopen we hier, met stops en fotomomenten, bijna 6,5 uur over.

Meer informatie over het Pieterpad vind je op www.pieterpad.nl.

Andere verhalen over etappes van het Pieterpad vind je op de speciale Pieterpadpagina.

Hoe kom je er?

Vanuit Roermond namen we bus 61. Deze bus brengt je in 20 minuutjes naar Montfort.
Vanuit Sittard namen we de trein terug naar Roermond.

Eten en drinken?
Wij hielden een lunchpauze bij Broodjesbar El Knobo in Slek. Op het terras krijgen we heerlijke stokbroodjes voorgeschoteld. Aan de overzijde van de straat zit ook een cafetaria.

Op de markt in Sittard liggen talloze eetgelegenheden. Genoeg keuze!