Madeira laat zich niet zomaar in een hokje stoppen. Veelzijdigheid is het kernwoord van dit Portugese eiland. En wie hier op fotografie-reis gaat, weet zeker dat het onmogelijk is om alles in één artikel te proppen. Daarom hierbij deel 1 van de serie ‘Madeira ontdekt’. Over de hoogste toppen van het eiland, de Pico Areeiro en de Pico Ruivo.

Wie mij een beetje kent, weet dat ik geen vroege vogel ben. Wanneer het programma van de fotografie-reis waarmee ik op Madeira ben, zegt dat ik om 05.30 uur in de morgen klaar moet staan, snapt dat ik daar niet direct laaiend enthousiast van word. We hobbelen in het busje, nog in het donker de berg omhoog. Mijn maag begint al langzaam te rommelen, maar ik laat mijn ontbijt nog in mijn tas, want er is mij verzekerd dat ik die wil bewaren om te nuttigen met het meest waanzinnige uitzicht.

Wanneer we aankomen op de top van de Pico Areeiro is het al langzaam licht aan het worden. En we zijn niet de enigen die vanochtend vroeg uit bed zijn gestapt. Gids Dino dirigeert ons in de goede richting en adviseert om een plekje te zoeken. We zitten nog maar net als we heel langzaam steeds feller licht achter een vlak van wolken zien schijnen. Heel langzaam vormt zich een grote oranje bol, die langzaam naar de hemel klimt. Ondertussen breken de wolken een klein stukje open, waardoor de berghellingen en zelfs de zee zichtbaar wordt. Het is een onbeschrijflijk schouwspel. We doen ons best om alles goed vast te leggen, want we zijn ten slotte op fotografie-reis. Maar geloof mij, hoe gaaf ik de foto’s ook vind, ze geven nog niet half weer hoe de ervaring in het echt was. En dat is prima ook.

Wanneer de zon over het wolkendek schijnt en ons in een oranje-geel licht zet, is het tijd om de bammetjes erbij te pakken. Die rommelende maag was ik overigens compleet vergeten tijdens dit schouwspel. Een klein ontbijt met uitzicht volgt om nog even verder te genieten.

Dan is het tijd voor actie! Die in het programma wordt aangekondigd als de ‘wandeling der wandelingen op Madeira’. Het gaat om de tocht van de Pico Areeiro naar de Pico Ruivo. Helaas weten we al dat die laatste onbereikbaar is. Door een aardverschuiving van een paar weken geleden zijn er tunnels ingestort en daarom maken wij er een op-en-neer-wandeling van. Dat doet overigens niets af aan de ervaring, als je het mij vraagt. (maar ja, ik heb niet op de top van Pico Ruivo gestaan, dus wellicht ben ik onwetend)

De route staat duidelijk aangegeven, alhoewel dat totaal overbodig is, want er is maar één wandelpad. Op verschillende stukken zijn er aan weerszijden van dit pad flink steile kliffen, dus afwijken van de route zonder fatale afloop is onmogelijk. Het pad is goed aangelegd en dus makkelijk te bewandelen. Toch is deze route niet voor doetjes. En dat heeft met de hoogte te maken. We schuiven voorzichtig door de bergrug, zo dicht mogelijk tegen de rotsen en duimen dat er geen tegenliggers komen. Deze steile stukken worden afgewisseld met vlakke stukken vol bloemen. Felblauwe joekels vol met zoemende bijen. Het is echt een botanisch festijn. En had ik al gezegd dat na iedere bocht er zich weer een ander adembenemend uitzicht ontvouwt?

Soms moeten de lampjes op onze telefoon aan, wanneer we door de donkere tunnels naar de andere kant van de berg wandelen. Gids Dino is duidelijk beter voorbereid met zijn hoofdlamp. Dit is echt genieten voor een wandelverslaafde zoals ik. Zoveel afwisseling onderweg, nergens is het echt moeilijk technisch wandelen en dus heb ik genoeg energie om vooral te steken in het genieten. En ja, we besluiten een stukje voor het ingestorte stuk om weer terug te keren naar ons startpunt. Dus we doen dezelfde route nog eens. Maar vanuit de andere richting ziet alles er weer totaal anders uit.

De hike van Pico Areeiro naar Pico Ruivo is op het moment van schrijven niet begaanbaar. (December 2021) Controleer dus voor vertrek of je vrij baan hebt. Het kan maanden duren voordat zo’n ingestorte tunnel weer gerepareerd is.
De wandeling is niet heel zwaar, maar verwacht geen ommetje als in Nederland. Het gaat flink omhoog en omlaag dus enige conditie is wel handig.
Er zijn een paar gratis parkeerplaatsen langs de weg, op de top van de Pico Areeiro. Met goed weer kan het hier flink druk zijn. Bij warm weer is het sowieso een aanrader om vroeg in de ochtend te vertrekken.

Meer blogs over wandelen vind je op de speciale wandelpagina.

Deze wandeling was onderdeel van een fotografie-reis van Rocky Roads.

Wil je meer lezen over wandelen op Madeira? Maaike van Travel a Lut schreef de reisblog Wandelen op Madeira: de 6 mooiste hikes & levada wandelingen.

Op het eiland Madeira is nog veel meer te doen dan alleen wandelen tussen de pico’s.
Het is niet moeilijk om je een complete week te amuseren.

Hier vind je een overzicht van de mooiste bezienswaardigheden op Madeira.

Zoals in een mand sleeën in de stad (nee, dit is geen grapje) tot de grotwoningen van Calhau da Lapa.

Ook erg handig is de beste reisroute voor Madeira in 2 weken die Noëlle en Leon van Wanderlustig voor je samenstelden. Ik kan bevestigen, op die manier mis je geen enkel mooi plekje op het eiland!