Het maandoverzicht november 2019 komt een beetje laat. Of zeg maar: veel te laat. Dat heeft wel een hele goede reden. Ik schrijf dit overzicht namelijk terwijl ik op een cruiseboat ergens in de buurt van Egypte vaar. De maand november begint echter gewoon in Nederland.

Deze maand heb ik geen persreizen. Dit heb ik bewust zo gepland, omdat ik aan het eind van de maand op Nomad Cruise ga. Daarom wil ik zoveel mogelijk tijd thuis doorbrengen, met Twan en ook zoveel mogelijk werken achter mijn laptop. Op 26 november vertrok ik richting Athene, om daar twee dagen later op de boot te stappen. Een reis van 17 dagen met als eindbestemming Dubai. Dit is echter nog niet de eindbestemming van mijn reizen dit jaar. Vervolgens staan nog Oman en Oostenrijk op de planning.

In november probeer ik dus zoveel mogelijk werk gedaan te krijgen. En dat werk heeft veel te maken met de VIA Limburg. Er is een hoop gaande en door een reorganisatie nemen ze afscheid van veel van het personeel. Gelukkig word ik verblijd met een telefoontje, dat ik gewoon door kan gaan met het schrijven van stukjes en het maken van foto’s voor de VIA. Vanaf het nieuwe jaar verschijnt dit blad niet meer huis-aan-huis, maar is alleen nog te krijgen bij bijvoorbeeld supermarkten. Ook blijft het blad online te lezen.

Aangezien ik niet weet wanneer ik internet heb tijdens de Nomad Cruise, besluit ik om alle artikelen voor de VIA tot het einde van het jaar alvast voor te bereiden. Daarnaast word ik geinterviewd door collega Jan Kessels over mijn boekje ‘Mini-verhalen over Maasgouw’. En wat een lol heb ik samen met Inez, die een foto van mij maakte voor dit artikel. Het voelt trouwens wel gek om eens aan de andere kant te staan en niet de schrijver, maar het onderwerp van een artikel te zijn!

De verkoop van mijn boekje loopt gestaag verder. November is ook de maand dat ik een hele stapel boekjes aan een bedrijf in de regio verkoop. Zij gaan mijn boekje als relatiegeschenk gebruiken. En vanaf deze maand is Mini-verhalen over Maasgouw niet meer alleen online te koop, maar ook in de schappen van VVV Thorn te vinden. Het is mijn bedoeling om het aantal verkooppunten in de gemeente Maasgouw uit te breiden. Hopelijk kan ik in het nieuwe jaar een aantal nieuwe adressen toevoegen aan het lijstje. De reden dat dit pas in het nieuwe jaar kan, is een erg leuke: ik moet nieuwe boekjes laten drukken! Ik ben inmiddels zo ver door de voorraad heen, dat een herdruk zeker is.

Omdat ik Twan in december zo’n drie weken moet missen, besluiten we om nog even wat quality time samen door te brengen aan de Moezel. Dat is genieten! We maken wandelingen door mistige landschappen, bezoeken sprookjesachtige kastelen, smullen van ‘kaffee und kuchen’, genieten van een winters zonnetje en touren door deze prachtige Duitse omgeving. We proeven Cochemse mosterd, moeten onze laatste euro’s cash bij elkaar schrapen voor een lunch (omdat bijna geen enkel restaurant een pinautomaat heeft) en struinen over kerstmarktjes. Vol nieuwe energie keren we vervolgens terug naar huis in de stromende regen.

Aan het eind van de maand november gaat het grote avontuur beginnen. Vanuit Dusseldorf vlieg ik naar Athene. De twee dagen die volgen breng ik vooral werkend door. Maar wel in fijn gezelschap. Sommige ‘nomads’ heb ik niet meer gezien of gesproken sinds Nomad Cruise 7, vorig jaar december. We hebben dus een hoop bij te kletsen. Gelukkig is het in Athene zo rond de 15 graden overdag, waardoor we dat bijkletsen voor op het terras doen. Vlak voordat we de Griekse hoofdstad vertrekken, voelen we de grond onder onze voeten trillen: een aardbeving! Het epicentrum ligt vlakbij het eiland Kreta, maar de beving is in het hele zuiden van Griekenland te voelen.

Na Athene maakten we een stop in Kreta. Ik maakte een wandeling door Heraklion en met een fijne groep dames (en Keith) verzetten we nog wat werk. Daarna volgde de passage door het Suez Kanaal. Die voelde alsof ik in een aflevering van Kuifje in Egypte was beland. Een felblauw kanaal met aan beide zijden een beige woestijnwereld. Soms was er een wachttoren en soms liepen er Egyptische soldaten in beige uniformen. Een fascinerende wereld!

Vanwege de veiligheidssituatie maken we helaas geen stop in Egypte en varen we door naar Jordanie. Ik ben enorm onder de indruk van het land. Dit koninkrijk dat is ingesloten tussen Egype, Syrie, Israel en Irak is gelukkig al jarenlang stabiel. Verbazingwekkend, gezien de ligging tussen al die conflictgebieden. De bus brengt ons door Wadi Rum Desert naar Petra. Daar ervaar ik voor het eerst in mijn leven een echt wereldwonder! Petra is echt prachtig en verrassend omdat ik meende dat het alleen om de Treasury ging. Het blijkt echter een gigantisch gebied met grotwoningen, een arena, een klooster, een kerk en nog veel meer. Onze enthousiaste gids heeft er een flink tempo in zitten, maar zelfs dan is de vier uur tijd die we hebben, veel te kort.

We zijn inmiddels dus weer op zee en varen naar het zuiden. De Omaanse stad Salalah is onze volgende stop en daarna volgen nog Muscat (Oman), Khor Al Fakkan (Arabische Emiraten) en ons eindpunt Dubai. Daar zal ik een aantal dagen blijven. En komt fotografe Sabrina Gaudio mij gezelschap houden. Samen reizen we met de bus naar Muscat in Oman voor een persreis. Het resultaat van een dag in de bergen, een dag in de woestijn en een dag in de stad lees je terug op Mountainreporters.com.

Dan zit mijn reis er nog steeds niet op. In december starten namelijk de cd-opnames van de nieuwe cd van Eric Clayton and The Nine. En die opnames vinden in Oostenrijk plaats, bij een Amerikaanse producer die daar een studio heeft. Om Twan niet te lang te hoeven missen, vlieg ik dus van Oman naar Oostenrijk. Als alles volgens planning verloopt, dan zijn de mannen op tijd klaar en hebben we zelfs nog een paar dagen de tijd om de stad Wenen te ontdekken. Kerst in Wenen, wat een vooruitzicht!

Weten wat ik op het moment uitvoer? Volg me dan op Facebook of Instagram voor bijna-dagelijkse updates.