Rotterdam blijkt een intrigerende stad. Niet alleen op het water, maar ook op het land. Onderstaand verhaal benoemt nog niet de helft van alle interessante gebouwen en plekken in Rotterdam. Dus ga vooral zelf een keer wandelen en kijken!

Voor anderhalve euro hebben we zojuist een foldertje met een stadswandeling gekocht bij het VVV-punt in het Centraal Station. We hoeven de deur maar uit te lopen om het eerste ‘point of interest’ te zien: het Centraal Station zelf. Het is niet voor te stellen dat wij drie van de 110.000 bezoekers zijn die hier dagelijks komen. Wie de stationsdeuren uit stapt, ziet direct dat hij in de stad van de architectuur staat. Achter ons het puntige station, schuin links staan de hoge torens van de Delftse Poort, rechts de enorme blok van het Groot Handelsgebouw. En dan kijken we nog niet eens de straat in, die voor ons ligt.

We lopen rechtdoor de straat in, richting de Lijnbaan. Eerst komen we voorbij de Calypso. Nee, dit is geen ijsje en ook geen kermisattractie. Het gedeeltelijk rode gebouw lijkt wel te bewegen en heeft daarom zijn naam gekregen. Het Schouwburgplein heeft een minder tot de verbeelding sprekende naam, onterecht volgens ons. De felrode havenkranen, de lange, strakke banken, de houten vloer en het felgroene nepgras vallen behoorlijk op. Veel meer dan het rijksmonument waar we nu lopen: De Lijnbaan. De eerste autovrije winkelpromenade van Europa, zegt ons foldertje. Of van de wereld, zegt Wikipedia. In ieder geval, de eerste…

De Lijnbaan mag dan wel een monumentstatus hebben, voor echt leuke winkeltjes moet je even verderop zijn. Daarom lopen we de straat helemaal uit naar de hipste straat van Rotterdam: de Witte de Withstraat. De eerste winkel waar we hier tegenaan lopen is een conceptstore genaamd ‘Collectiv. by Swan’. Verschillende ontwerpers krijgen de kans om hier hun exclusieve en handgemaakte producten te verkopen. In de straat ligt nog veel meer leuks, zoals kunstgaleries, barretjes en restaurants.

Wanneer we bij de Markthal aankomen, concluderen we dat dit toch wel het toeristische centrum is van de stad. Het is het markt en het krioelt van de mensen. Vanuit de Markthal zien we verderop de Laurenskerk liggen, een kerk uit de 15de eeuw. Aan de andere kant van de Markthal liggen de wereldberoemde Kubuswoningen en de bibliotheek. Laatstgenoemde is van buiten niet heel speciaal, maar des te meer van binnen. Er staat een groep mensen dicht op elkaar in de hal en er is wat rumoer. Wanneer we dichtbij komen, zien we dat een levensgroot schaakspel de oorzaak hiervan is.

Vanuit de hal nemen we de roltrap naar boven. Alsof we zo een stille wereld inrollen! En iedere verdieping hoger, groeit de stilte. Tig lampenkappen verlichten ruim 400.000 boeken en het voelt als een paradijs in de drukte van de binnenstad. Buiten staan we in een paar passen bij de Kubuswoningen van Piet Blom. In de kijk-Kubus ervaren we hoe het is om te wonen in zo’n blok die op een punt staat. Het voelt gek en onhandig. Er zitten winkeltjes, een kunstgalerie en een hostel. Toch wonen er ook veel Rotterdammers in de kubussen. Die vinden het blijkbaar niet vervelend dat er constant mensen om hun huis heen lopen, naar binnen proberen te kijken en alles fotograferen.

Tip: wijk tussendoor van de route af en neem de watertaxi naar de Euromast. De hoogste uitkijktoren van Nederland willen we niet missen. De eerste 100 meter zoeven we razendsnel omhoog in een dichte lift. Vanaf het buitenplateau hebben we een prachtig uitzicht over de stad. Rotterdam heeft nogal wat herkenbare landmarks, dus het is erg leuk om deze te spotten. We staan nog niet op het hoogste punt, dus nemen de (open!) trap naar een hogere verdieping. Halverwege deze trap bevries ik. Overal om me heen totale diepte, dadelijk waai ik hier vanaf! Gelukkig weten mijn vriendinnen me rustig naar boven te praten.

Op de tweede verdieping is de ingang van de Euroscoop. Dit is een roterende lift die naar 185 meter hoogte gaat. Terwijl de omgeving van Rotterdam langzaam aan ons voorbij draait, hebben we het gevoel dat we in een attractie in het pretpark zitten. Grappig om te realiseren dat we de Erasmusbrug iedere keer gebruiken om ons te oriënteren. ‘De Zwaan’, zoals de brug ook wel genoemd wordt en het kantoorgebouw De Rotterdam van architect Rem Koolhaas zijn duidelijk zichtbaar. Ook De Hef, de oude spoorweghefbrug, die daar weer achter ligt is te herkennen.

Vanuit de Euromast steken we het water over naar Katendrecht. Dit gebied draait nog steeds om de Holland Amerika Lijn. Hier ligt de SS Rotterdam en zien we het beeld van Ketelbinkie en dat van de roeiers. Op de grond zien we in het rood de tekens die aangeven waar de Rotterdam Marathon loopt. Aan de andere kant van Katendrecht ligt het Deliplein en Fenix Food Factory. We lopen over de voetgangersbrug richting het iconische Hotel New York. De buitenkant in jugendstil en grote klokken herinneren nog aan de tijd dat dit het hoofdkantoor was van de Holland Amerika Lijn.

Er wordt verderop druk verbouwd aan de Cruise Terminal, maar wanneer we onze ogen dicht doen, kunnen we ons de drommen mensen hier wel voorstellen die al vanaf de 19de eeuw aan boord gingen van de SS Rotterdam. Voor ons is hier het einde van het rondje Rotterdam. Zoals al gezegd, er valt nog veel meer te zien in deze afwisselende stad.

De liefde voor Rotterdam gaat door de maag
Rotterdam: stad van het water