Er zijn talloze redenen waarom mensen naar Santiago wandelen. De meeste mensen zijn goed voorbereid en weten (min of meer) waar ze aan beginnen. Bente van de Wouw is totaal niet voorbereid en beschrijft in dit boek haar tocht van 800 kilometer van Saint-Jean-Pied-de-Port in het zuiden van Frankrijk dwars door het noorden van Spanje naar Santiago. Het is een reis- of wandelverslag, maar net zozeer een dagboek. Bente neemt je mee op deze wandeltocht en laat je meewandelen in het landschap. En tegelijk neemt ze je mee tijdens haar persoonlijke zoektocht naar het licht in haarzelf.

Iedere dag, iedere etappe is een hoofdstuk. We lezen hoe Bente haar voeten compleet kapot loopt, hoe ze wakker ligt van snurkende medewandelaars op de slaapzaal, hoe ze verdwaalt, hoe ze geniet van de natuur en hoe ze gruwelt van de saaie stedelijke stukken. Voor iedere wandelaar een feest van herkenning! Iedereen die ooit een lange afstandswandeling heeft gemaakt zal dit soort dingen ook meegemaakt hebben. En weet ook dat je je er eigenlijk alleen maar bij neer kan leggen, precies wat Bente ook doet. Het zal menig wandelaar weer de kriebels geven om ook weer op pad te willen!

En dan is er Bente haar persoonlijke verhaal. Over haar burn-out en het stuklopen van haar relatie. Stukje bij beetje vertelt ze hoe dit allemaal gegaan is terwijl ze wandelt. Het wandelen vormt duidelijk therapie. En achteraf past deze verhaallijnen (de tocht en het persoonlijke) natuurlijk naadloos ineen. Dat maakt dat ik dit boek nauwelijks weg kon leggen. Na het uitlezen blijft een gevoel van waardering hangen. Wat een moed om zo jezelf tegen te komen en daar op deze manier mee om te gaan!

“Hoewel ik er twee jaar over na had gedacht, had ik nooit verwacht hier echt te staan. Met mijn complete leven in een rugzak van ongeveer zes kilo, een papieren gids, een pelgrimspaspoort, een kleine steen en zeven brieven als enige gezelschap. Maar zo zijn er wel meer dingen in mijn leven gebeurd die ik niet aan zag komen. De burn-out was een verrassing voor me, net als de lege kast van mijn jeugdliefde in ons huis, waar jarenlang zijn kleren lagen en plotseling niet meer. De donkerte in mezelf zag ik ook niet aankomen…”

“Als je dagdroomt over een wandeling als deze, dan zie je vooral de mooie dingen voor je. De stille dorpjes met hun stenen huisjes en sfeervolle café’s, glinsterende beekjes langs paden in de bossen, het geluid van een koebel ergens in de bergen. Tafels vol tapas, grote karaffen wijn voor weinig geld en het gelach van je nieuwe vrienden.
Start je eenmaal die wandeling, dan ontdek je al snel dat niet alles die veelbelovende glans heeft. Er zijn bedwantsen en blaren, stoffige wegen die maar door lijken te gaan en waterflessen zonder vloeistof erin…”

‘Onderweg’ van Bente van de Wouw is een aanrader voor iedere liefhebber van lange wandelingen en persoonlijke verhalen. En mag ik het zeggen? Het is gewoon ook een erg vermakelijk boek.
Meer over Bente weten? Volg dan haar Instagram-account Tobehonestnl.

Meer ‘Judith leest-blogs’ vind je hier.