Eifelsteig etappe 8 gaat van het dorp Mirbach naar het drukke plaatsje Hillesheim.
Een prachtige wandeling waar je kilometers lang geen levende ziel ziet of hoort om vervolgens in polonaise langs de watervallen te lopen bij een toeristisch punt.
Ook over deze etappe maakte ik een wandelvlog:

Klokslag 7 uur in de ochtend worden we enigszins ruw gewekt. Mirbach is een dorpje dat bestaat uit een paar straten en het enige geluid dat we gisteravond nog hoorden was van een enkele tractor die terugkwam op de boerderij. Die boeren in het dorp hebben in ieder geval geen wekker nodig. Daar zijn de kerkklokken namelijk voor!
De eigenaresse van de vakantiewoning is dan al naar de koeien. Dat vertelde ze ons gisteravond toen ze het ontbijt in ons koelkastje kwam zetten. We doen lekker rustig aan en maken ons klaar voor een lange wandeldag!

Direct achter onze vakantiewoning lopen we de natuur in. Open velden en we gaan meteen heuvel op. We kunnen ver om ons heen kijken en zien Mirbach steeds kleiner worden. Graspaden worden afgewisseld met brede paden door het bos. We zien of horen niemand. Nou ja, bijna niemand. Bij een rustplaats raast een groepje mountainbikers ons voorbij. In het boekje zien we de Michelsbach staan, een beekje. Dat lijkt ons een mooi punt om even te pauzeren, aan het kabbelende water. Maar helaas, de beek is compleet uitgedroogd en er staat ook geen bankje. Dus laten we ons in het gras zakken in het heerlijke zonnetje. Het is echt genieten, die rust en de natuur. En dat blijft het beeld voor de hele ochtend. Open velden en stukken bos afgewisseld. In de lappendeken die zich voor ons uitstrekt zien we wat boerderijen en een dorpje in de verte. Maar we lopen er met een grote boog omheen.

Dan ineens zijn er meer wandelaars te bekennen. Een groepje dames met handtassen en gewone gympen aan. Een gezin met twee kleine kindjes. En we horen steeds duidelijker het geroezemoes. We zien de menigte eerder dan de watervallen zelf! Het krioelt van de mensen bij de waterval van Dreimühlen. Dit is duidelijk een toeristisch punt. In polonaise lopen we over het houten vlonderpad onder de rotswand door. Het is zomer en al tijden erg droog, dus er drupt maar weinig water langs de rotsen omlaag. Maar wanneer we het hoekje omgaan, zien we een waardige waterval over de mossige blokken naar beneden komen. De drukte overvalt ons een beetje na een ochtend in alle rust. En bovendien heeft Kim flink last van een aantal blaren. We zoeken snel de horecagelegenheid op die bij de watervallen ligt en Kim besluit vanuit hier een taxi naar het hotel te nemen.

Na een heerlijke, zoete lunch (wafels met ijs, warme kersen en slagroom) ga ik alleen verder. Er volgt een relatief saai stuk tot het dorpje Niederehe. De route volgt nu een pad door het bos dat langs de rand van het dorp loopt. Hier wordt een steil stukje stijgen wederom beloond met een weids uitzicht. Wederom is er weinig leven te bekennen. Via de gedenksteen voor Fritz von Wille, een landschapsschilder, ga ik verder totdat ik via een aantal trapjes afdaal. En ineens sta ik midden tussen de kasteelmuren! Ik heb Burg Kerpen bereikt. En waar het bij de watervallen een drukte van jewelste was, blijkt dit kasteel geen toeristen te trekken. Een paar mannen zijn druk met renovatiewerkzaamheden. De route van de Eifelsteig loopt dwars over het terrein van de Burg zo het dorpje Kerpen in. Hier weet je dat je in de Eifel bent! Eerst dat kasteel en dan zo’n gezellig dorpje met mooie vakwerkhuizen.

Wanneer ik het dorp uitwandel, gaat het weer verder zoals eerder. Graspaden waarbij ik weids uitzicht over de omgeving heb. In de verte zie ik hertjes vredig grazen. Ik merk dat ik helemaal rustig word van deze etappe. Bij een bankje (uiteraard met uitzicht) neem ik even een pauze en geniet van de stilte. Er komt een wandelaarster aan die even naast mij plaatsneemt. We delen kort even hoe heerlijk het is en ze vervolgt haar pad. Even verder sta ik tussen de rotsen, een oude steengroeve blijkt het te zijn. Zou ik hier roofvogels kunnen spotten? Helaas, het blijft stil.

Na een tijdje bereik ik Berndorf. Waar ik meende dat Kerpen al het ultieme Eifel-dorp was, is Berndorf misschien nog wel schattiger. Een paar straten vol de bekende vakwerkhuizen en een prachtig kerkje en een kapel. Zo eentje die je op 1000-stukjes puzzels ziet staan. Op de trappen bij het kerkhof houd ik mijn laatste pauze. Ik lees dat Berndorf een van de oudste dorpen in de regio is. Waarschijnlijk uit ergens tussen het jaar 700 en 800. Nu is het nog maar een paar kilometer tot het eindpunt Hillesheim. Er volgen nog meer graspaden met weidse uitzichten. Soms heb ik het gezelschap van wat koeien, maar die zijn duidelijk wel een wandelaar gewend en reageren nauwelijks. De route daalt nu langzaam en ik krijg Hillesheim in het vizier. Heel eerlijk? Eigenlijk wil ik nog wel verder… en heb ik geen zin in de drukte. Als ik een uurtje later met Kim proost met een glas bubbels en een bord heerlijke pasta voor mijn neus, ben ik die gedachte alweer vergeten.

Eifelsteig etappe 8 loopt van Mirbach naar Hillesheim.
Deze etappe is 25,8 km lang en volgens het boekje wandel je er ongeveer 7 tot 8 uur over. Ik had uiteindelijk 27,9 km op de teller en was 8,5 uur onderweg.

Meer informatie over de Eifelsteig vind je op https://www.eifelsteig.de/nl.

Andere verhalen over etappes van de Eifelsteig vind je op de speciale Eifelsteigpagina.

Hoe kom je er?

Wij waren de dag ervoor al komen aanwandelen vanuit Blankenheim. Mirbach is een piepklein dorpje en voor zover ik weet, komt er geen openbaar vervoer. Het is dus het handigste wanneer je een aantal dagen achter elkaar wandelt. Eindpunt Hillesheim is een drukke plaats, hier komen verschillende bussen.

Eten en drinken?
In Mirbach is weinig horeca te vinden. Wij waren daarop voorbereid en hadden de dag tevoren al in een dorp eerder gedineerd.

Onderweg hebben we uitgebreid geluncht bij de watervallen van Dreimühlen. Volg de weg en je komt uit bij de Nonher Mühle met een uitgebreide kaart en gezellig terras.

In Hillesheim liggen verschillende restaurants, voor ieder wat wils. Wij aten bij Ristorante Pizzeria Lo Stivale.

Tip: neem altijd cashgeld mee, want lang niet alle restaurants in deze regio hebben een pin-automaat.

Overnachten

Wij sliepen in Gästehaus Kloepp in Hillesheim. Dit is een fijn hotel in het centrum van Hillesheim met een prima ontbijt. We mochten zelfs een lunchpakketje samenstellen voor onderweg.

Ik wandelde deze etappe samen met Kim van de reisblog Kim Around the World.

Alhoewel de route van de Eifelsteig duidelijk gemarkeerd is, vind ik een routeboekje toch van toegevoegde waarde.
Niet alleen de route is omschreven, maar ook zaken als hoogteverschillen en waar bijvoorbeeld dorpjes liggen. Zeker in de voorbereiding van een lange wandeldag is het goed om te weten wat je staat te wachten. En of je bijvoorbeeld zelf een lunchpakketje moet meenemen of dat er leuke mogelijkheden zijn om onderweg te eten.

Ga je liever georganiseerd en volledig verzorgd op pad in de Eifel? Ga dan mee met één van de wandelreizen van Vita Walking. Ik organiseer en begeleid regelmatig wandelreizen op de Eifelsteig.