Soms kom je op een bestemming waarbij je het gevoel hebt dat je op een filmset terecht bent gekomen.
In de meeste gevallen is dit gevoel de reden dat toeristen deze bestemming bezoeken. Maar soms kom je op een plek terecht die dit gevoel volledig onbewust oproept. Zo’n plek ligt net buiten de stad Murcia in Spanje.

Mosa Trajectum is de naam van een 5-sterren golfresort op een bijzondere plek tussen de heuvels in de regio Murcia. Laat die 5-sterren inmiddels maar weg, maar daarover later meer. Jaren geleden bedacht een Nederlandse projectontwikkelaar (uit Maastricht, vandaar de naam Mosa Trajectum) dat het een goed idee zou zijn om een golfresort te bouwen op deze gortdroge plek in het Zuid-Oosten van Spanje. Enthousiast (tenminste, dat neem ik aan) begon hij aan het plan: tig golfbanen, vakantievilla’s, een winkelcentrum, restaurants, een hotel en ga zo maar door. Hij benaderde Johan Cruyff om zo een bekende naam aan het sportcentrum te koppelen en ging voortvarend van start.

So far, so good, zou je denken… Maar toen kwam de crisis en trok Johan Cruyff zich terug uit dit project. Kortweg, er volgde een juridische strijd en een (bijna?) faillissement. Het golfresort werd niet meer onderhouden en al het personeel vertrok, dus winkels en restaurants kwamen leeg te liggen. Voor de eigenaren van de luxe vakantievilla’s een enorme strop en, nog steeds, niet erg prettig.
Maar voor de reiziger die van bijzondere plekken houdt, des te beter!

Wanneer je over de snelweg aan komt rijden, begint het filmset-gevoel al. Mosa Trajectum staat aangegeven aan de snelweg en het is duidelijk welke afrit je moet hebben. Voorbij deze afrit zie je een verlaten tankstation liggen. ‘ Te quiero Maria’  staat er met graffiti op de muur en de half-ingeslagen ruiten doen je direct denken aan The Walking Dead. Als er een zombie om de hoek te voorschijn zou komen, zou je niet eens verbaasd zijn. Even verderop verandert dit niet. Verlaten venta’s (restaurantjes) en gebouwen in vervallen staat bepalen het straatbeeld. Na een rotonde zie je de ingang van het park, die wel wat weg heeft van een attractie in Disneyland. Het gebarsten glas van het gebouwtje bij de ingang verraadt echter de ruwe realiteit.

Maar houd eerst nog even dat beeld van Disneyland in je hoofd. Wanneer je de slagbomen voorbij gaat, blijft dit idee namelijk nog even hangen. Je rijdt over een prachtige oprit, onder een Romeins-aandoende poort, omzoomd door palmbomen die zachtjes in de wind wiegen…
Ook als je bij  de vakantievilla aankomt, blijft dit beeld overeind. De nog bewoonde villa’s zien er bijna allemaal prachtig uit, met een groene tuin of juist met bolvormige cactussen, netjes aangelegd. Binnen vind je een lichte inrichting en alle villa’s zijn van alle gemakken voorzien. In de tuin is een groot terras en een heerlijk zwembad. En wanneer deze tuin geen dichte heg heeft, kijk je uit over het droge landschap dat dit deel van Spanje zo kenmerkt.

Wanneer je gaat wandelen zie je de andere kant van dit park. Verlaten winkels, gescheurde muren, ingezakte zwembaden en volledig vervallen villa’s. Het kantoorgedeelte ziet eruit alsof het personeel van de ene op de andere dag is vertrokken. Het meubilair staat er nog en in de kasten ligt nog papierwerk. Er staat een auto op het terrein met lege banden en kapotte ruiten, half vergroeid met de struiken in de berm.
Ook de golfbanen zijn volledig uitgedroogd. Een ‘green’ is er niet meer te herkennen. De struiken hebben de overhand genomen en maken het gebied tot een prachtig natuurgebied. Uren kun je er rondwandelen of mountainbiken, door de canyon, tussen de lege waterbassins en met een beetje geluk kom je een vosje of zelfs een wolf tegen. Het is bijzonder om te zien hoe in een paar jaar tijd de natuur terug neemt van wat het kwijt was geraakt aan de mens.

Dit in combinatie met een erg fijne vakantievilla en de rust in het park, omdat er bijna niemand is, maakt deze plek tot een vreemde oase in een droog landschap. Het verse brood van het tankstation bij de ingang en de heerlijke Spaanse gerechten uit de venta, even verderop, maken je dag compleet.
En iedere keer als je een wandeling maakt, verbaas je je over dit bizarre park, over de combinatie van luxe en verval en over hoe de natuur de baas is hier.

Inmiddels (het is 2022 als ik dit typ) heeft het park een nieuwe eigenaar en is er begonnen aan een complete renovatie.
Er zijn weer winkeltjes en restaurant en er wordt hard gewerkt aan het bijwerken van het achterstallig onderhoud.
Overigens is dit een prachtige plek om te bezoeken.

Meer lezen over Spanje? Hier vind je alle reisblogs over Spanje verzameld.

Een andere bizarre plek in Spanje is El Rocío.
Je leest er alles over in de reisblog El Rocío, een westerndorp in Spanje van MirreOpReis.