Wiebelen met der Burgermeister in het Bregenzerwald

De tweede route van de Winterwanderung in het Bregenzerwald in Oostenrijk brengt ons van Lingenau naar Brezau met een tussenstop in Egg. Over wandelen, wiebelen met der Burgermeister en traditioneel koken.
De eerste etappe van de Winterwanderung: Culinair wandelen in Vorarlberg.

Traditioneel huis in Egg.

Wiebelen met der Burgermeister

Vlak buiten Lingenau is een soort canyon, waar een beekje naar beneden stroomt. Hier hangt een metalen hangbrug. Geen toeristische plek, maar gewoon de makkelijkste manier om aan de overkant te komen. Via een glad pad naar beneden kom je aan bij deze brug. ‘Opgelet! Deze brug alleen betreden, niet springen, niet schommelen! De burgemeester’, is te lezen op het bordje. Het piept, het kraakt, het kreunt en steunt… En het wiebelt en schommelt behoorlijk, zonder er moeite voor te hoeven doen. Over een metalen plaat naar de overkant!

Wiebelen met der Burgermeister op de hangbrug.

Egg, gebakken of gekookt?

De route voert verder naar het dorpje Egg. Waarmee niet een Engelse ei wordt bedoeld, maar waarschijnlijk een oude versie van het woord Ecke, wat bocht betekent.
In Egg vind je Frau Kaufmann, die kruiden produceert en een kookschool heeft waar zij mensen leert traditionele gerechten te koken met regionale producten. Karin Kaufmann vertelt: ‘Bij ons staat samenwerking en sfeer centraal, het gaat niet alleen om het koken. Ik wil de mensen leren hoe zij traditionele gerechten kunnen maken met regionale producten. De meeste mensen zijn zo gewend aan de smaakversterkers in supermarktproducten, dat zij bijvoorbeeld het vlees van de boer niet meer waarderen. Hoe minder mensen bij de boer kopen, hoe meer boeren stoppen met de verkoop van deze producten. Dat is zo enorm jammer!’

Frau Kaufmann heeft een grote variatie in zelfgemaakte kruiden en olie.

Blumiger Achter

De regionale producten die bij de kookavonden gebruikt worden, moeten aan verschillende kwaliteitseisen voldoen. Zo gebruikt zij vlees dat aangeleverd wordt door een lokale jager, die erop toe ziet dat deze het aantal wilde dieren in het bos op peil blijft en deze dieren een goed leven hebben gehad. En dat deze dieren op de juiste en meest diervriendelijke wijze geslacht worden. Karin noemt dit ‘Culturgut’, het in ere houden van gerechten uit grootmoeders tijd. Uiteraard met een moderne inslag.
Karin produceert en verkoopt haar eigen kruidenmix. Deze mixen hebben namen als ‘Rossiger Doppler’, met zout en chili en ‘Blumiger Achter’, met acht verschillende kruiden zoals bloemenpollen en tuinkruiden. In haar kleine winkeltje verkoopt ze ook olie en azijn, zoals Bier-azijn, geschikt voor worstsalade en kruidensalades. En ook verkoopt ze enkele huishoudelijke producten, zoals broodplanken, voorzien van haar merknaam ‘Frau Kaufmann’. Dit alles vanuit een piepklein winkeltje met schattige winkelmandjes, die eigenlijk overbodig zijn gezien de grootte van haar zaakje.

Grappige namen voor kruiden zoals Herzhafter Neuner, met negen ingrediënten.

Gemeentehuis op alp

De wandelroute vervolgt zijn pad richting Bezau, tussen twee bergen door. Om de haverklap zien we kapelletjes en staties van de kruisgang. En midden in het bos doemt ineens een hoge ‘paal’ op. Dit blijkt een monument om te herdenken dat hier vroeger het gemeentehuis van een boerengemeenschap stond. Er staat een schuur, maar verder geen teken van leven in deze omgeving. Bizar om te bedenken dat dit ruim 100 jaar geleden wel anders was. Het pad loopt verder naar Bezau waar de volgende etappe van deze Winterwanderung plaats vindt. Met een wandeling naar Bizau en een tochtje met de gondel naar het hooggelegen Baumgarten!

Hier stond vroeger een gemeentehuis voor de boeren op de alp.