Verschillende mini’s over roadtrippen in Opel Kadett oldtimers naar Denemarken vanuit Nederland, met een tussenstop in Hamburg.

Als je tourt door Denemarken, is het af en toe de moeite waard om zomaar te stoppen bij een onbekend stadje. Zo’n stadje is Haderslev in het Zuiden van het land. De reden voor onze stop is de ligging aan een fjord. Uiteindelijk blijkt niet het water de attractie van deze stad, maar juist de gevels en huizen. Terwijl we genieten van een royaal stuk chocoladetaart op een terras op het centrale plein, verzucht reisgenoot Twan: ‘Hoe heerlijk is dit… en dan al die prachtige panden om ons heen, de ene nog feller gekleurd dan de andere. En heb je die art deco-deur al gezien?’

‘Wist jij ook dat dit gewoon ‘onze’ Waddenzee is?’ vraagt reisgenoot Twan. We rijden over een soort dijkweg vanaf het Deense vasteland naar het eilandje Rømø. Links en rechts van de weg zien we een Waddenlandschap zoals we van Nederland gewend zijn. Het is duidelijk eb. Aangekomen op het eilandje loopt de weg zo over in het strand. Twan twijfelt en geeft zachtjes gas. Maar de andere auto’s en campers op het zand komen niet vast te zitten, dus na wat proberen, geeft hij flink gas. Er is plaats genoeg om flink te scheuren. ‘Dat was echt lekker!’ zegt Twan met een brede glimlach als hij de Kadett bijna in de branding parkeert.

Overnachten doen we in een chaletje bij het stadje Silkeborg. Op een camping van contrasten. De chaletjes zijn eenvoudig en schoon en we slapen als een roosje. Alleen als je links uit het raampje van je chalet kijkt, zie je een aantal woontorens staan. Pal naast de camping! Wanneer je rechts uit het raampje kijkt, zie je tussen de bomen door het water van het meer glinsteren. Vanuit de camping richting het stadje rijd je eerst tussen die woontorens door. Het voelt als een oude Duitse arbeiderswijk, maar dan met nieuwe gebouwen. Om vervolgens de bocht om te draaien en de fontein in het meer en een stukje rivier te zien, prachtig aangelegd.

Een stukje ten noorden van Silkeborg ligt Mønsted Kalkgruber, een grottencomplex. Een erg leuke tip voor een uitje in die regio.
Diana van Stripe Away schreef een complete blog over een bezoek aan de grootste kalksteenmijn van Denemarken.

Ondanks dat ons Opel Kadettje niet zo strak stuurt als onze gezinsauto, kan ik me veroorloven om een arm in het autoraam te leggen en met een losse hand te sturen. Al tourende door het glooiende Deense landschap, over provinciale wegen die soms kaarsrecht en soms bochtig de graanvelden en bossen doorsnijden, geniet ik vooral van de rust. Het doet denken aan Zuid-Limburg, gecombineerd met Frankrijk en Canada. Wanneer we stoppen, horen we in de verte een kerkklok luiden en even later de bellen van een spoorwegovergang. De zon en de wolken spelen pakkertje en dat zorgt ervoor dat het nooit te warm of te koud wordt in onze oldtimer.

Ooit een onafhankelijk dorp is Blankenese nu onderdeel van het grootse Hamburg met zijn gigantische gebouwen. Niets van die grootsheid zie je terug in dit stranddorpje. Victoriaans aandoende woningen in lichte kleuren staan gebouwd tegen een heuvel. Reisgenoot Jolanda kijkt verschrikt: ‘5000 trappen?! Dat is toch niet te doen!’ Gelukkig telt het paadje aan het begin van de ‘Treppenviertel’ naar de Elbe maar 170 treden. Onder aangekomen schuift er net een gigantisch containerschip voorbij richting de iets verderop gelegen haven van Hamburg. Terwijl de zon langzaam in de Elbe zakt en er een prettig briesje opsteekt, trekt de menukaart en het Duitse bier ons naar het terras van Trattoria Mama.

Meer verhalen over roadtrips en reizen met de auto vind je op de pagina ‘met de auto‘.