Pieterpad etappe 21 start in het Noord-Limburgse dorpje Swolgen dat iets meer dan 1000 inwoners telt. Op een hete zomerdag als deze zijn er weinig van die ruim 1000 inwoners te zien…

We nemen de kerk als oriëntatiepunt en volgen de route direct het dorp weer uit, het bos in. We wandelen langs een aantal huizen en schuren, waar op een omheind stuk een stel buffels staan. Of zijn het gewoon langharige koeien? “Bestaan die eigenlijk wel?”, vragen we ons af. Het is vandaag een behoorlijk warme dag, dus we genieten van de schaduw die de bomen hier geven. We wandelen over smalle kronkelpaadjes en brede zandpaden.

Dan steken we een heideveldje over en voelen we de zon branden. We lezen op een bord dat dit een plek was voor vee om hun dorst te lessen. Wij zien echter geen enkel levend wezen hier. Dan lopen we direct weer een koeler gebied in. Het vlonderpad voor ons loopt door moerassig gebied. Op een of andere manier brengt het water hier toch wat verkoeling in de lucht. De aanwezigheid van het water heeft echter een groot nadeel… Binnen no time worden we belaagd door muggen en worden we helemaal lek geprikt. (Dus een tip voor mensen die deze route in de zomer lopen: neem een middeltje tegen muggen mee en smeer je daarmee in voordat je aan deze wandeling begint!)

Stukken vlonder en paadjes wisselen elkaar af. Dan komen we op een stuk vlonder dat uitsteekt over een breed water, als een soort steiger. Vanaf deze steiger kijken we aan twee kanten uit over het water. Het is hier stil, we zien of horen niemand, behalve het gezoem van insecten. Het water is spiegelglad. We nemen de tijd om te genieten van dit stukje natuur. De route loopt snel weer de bewoonde wereld in, als we verder wandelen. Bij het Pieterpadbankje in Lottum stoppen we even voor ijsthee en vlaai. We hoeven trouwens niet op te zoeken waar we zijn, want de aanwezigheid van rozen overal verraadt dat we in het rozendorp Lottum zijn.

We maken direct even een stop bij Buurtkapel Houthuizen om een kaarsje op te steken voor een goede verdere wandeling vandaag. En de eerlijkheid gebiedt te zeggen, ook om even uit de zon te zijn. De route gaat verder over een zandweg. En al snel komt kasteelhoeve Kaldenbroeck in zicht. We besluiten om echt van iedere meter van deze route te genieten en hebben geen haast, dus ook hier maken we een stop. Deze hoeve uit de 15de eeuw heeft een heerlijk rustige, beschutte tuin. En ze verkopen er biologisch eten. We bestellen een soep en een home-made icetea om op krachten te komen. Dat is smullen!

De route van deze Pieterpad etappe 21 blijft nu door de bewoonde wereld gaan want we naderen het dorp Grubbenvorst. Als eerste in de bebouwde kom zien we het grote Ursulinenklooster, waar vanaf de 17de eeuw al zusters woonden. Tegenwoordig is het een bejaardentehuis waar niet alleen maar dames uit de orde wonen. Aan de andere zijde zien we een groot rond plein van gras met een betonnen langwerpig kunstwerk. In ons boekje lezen we dat dit asperges moeten voorstellen. Je raadt het al, wij hadden dat niet geraden. De route loopt verder, dwars door Grubbenvorst en wij vinden het (alweer) tijd voor een stop. Met een hele goede reden, want hier ligt een van de best ijssalons van Limburg!

Hier mogen we een boot op, want de route gaat via het veer tussen Grubbenvorst en Velden. Over een dijk en later over een recht pad tussen de velden is het een beetje afzien. Er is hier totaal geen beschutting, dus de zon brandt op onze hoofden. En er zijn weinig herkenningspunten dus we twijfelen of we wel de goede kant op gaan. We hebben genoeg water in flessen bij ons, maar voordat we dit opgedronken hebben, heeft de zon het zodanig verwarmd dat het niet meer lekker is.

We nemen een afslag op de gok en komen via paadjes achter een boerderij uit. Voorzichtig wandelen we het erf op en kloppen op de wit-groen gestreepte poorten. Maar geen gehoor… Dan besluiten we ‘achterom’ te lopen. Daar blijkt een camping te liggen. Wat verloren campinggasten wijzen direct naar het toiletgebouw als we met ons bezwete hoofden verschijnen. Daar kunnen we onze flessen vullen met vers, koel water. Wat een opluchting!

Het vervolg van de route loopt over de geasfalteerde weg en biedt geen bijzonder uitzicht. We lopen achter wat gebouwen op een industriegebied en we spreken net uit dat we hopen dat de route wel nog wat interessanter wordt voordat we in Venlo aankomen. Ons verzoek wordt al snel verhoord, als we door een klaphekje moeten. Dwars door het veld, tussen het hoge gras en de veldbloemen gaan we op zoek naar een pad. In de omschrijving staat ‘een nauwelijks waarneembaar pad’ en daar is geen woord aan gelogen. Wanneer we duidelijk zien dat we op de oevers van de Maas wandelen, komt ook Venlo langzaam in zicht.

Meer op de gok, dan door wijsheid gaan we richting het viaduct. Er liggen een aantal flinke koeien in de schaduw van dat viaduct en natuurlijk valt die schaduw midden op ons gekozen pad. We besluiten om de enorme beesten niet te storen en maken een grote lus om ze heen, door kniehoog gras dat kriebelt aan onze blote benen. De koeien kijken ons boos aan, maar vinden het waarschijnlijk ook te warm om echt energie in ons te steken en blijven dus rustig liggen. Voordat we echt de stad in wandelen, komen we nog langs de Kapel van Genooi. Onze aandacht wordt echter vooral getrokken door de hondenshow die gaande is tegenover de kapel.

We laten de ‘blaffers’ en de kapel achter ons en gaan verder over de oever van de Maas, maar dit keer kunnen we wel een pad volgen. Dit pad gaat even later verder op de dijk langs de Maas. Beetje bij beetje komt de stad steeds meer in zicht. Ineens staan we tussen het winkelend publiek in. De route loopt midden door de stad richting het eindpunt, het treinstation van Venlo. Zo ver komen wij niet, want we stranden ergens op een terrasje in de stad.

Pieterpad etappe 21 van Swolgen naar Venlo.
Deze etappe is 21 km lang volgens het boekje. Onze teller komt op 22,5 km uit. In totaal lopen we hier, met stops en fotomomenten, ongeveer 6,5 uur over.

Meer informatie over het Pieterpad vind je op www.pieterpad.nl.

Andere verhalen over etappes van het Pieterpad vind je op de speciale Pieterpadpagina.

Hoe kom je er?

Wij parkeerden de auto bij de P+R van station Venlo. Vervolgens namen we buslijn 88 van Arriva richting Venray. De totale reistijd is ongeveer 40 minuten.

Eten en drinken?

Bij het Pieterpadbankje in Lottum kun je stoppen voor koffie, thee en in de zomer voor ijsthee. Met een beetje geluk heeft de vrouw des huizes een lekkere cake of vlaai gebakken. Een prima stop om even op krachten te komen en voor een toiletpauze.

Kasteelhoeve Kaldenbroeck is volgens eigen zeggen een oase van rust en inspiratie. En dat kunnen wij beamen! Laat deze rust tot je komen in de heerlijke tuin met een biologisch hapje en een drankje.

In het zomerseizoen is een bezoekje aan Ijssalon Clevers in Grubbenvorst echt een aanrader. Voor wie grote honger en tijd heeft, neem een van de heerlijke coupes. Wij namen een handijsje voor onderweg mee, wat zeker niet minder lekker is.

In Venlo hebben we gedineerd bij Tante Toer. Dit kleine restaurant met gerechten van over de hele wereld is een echte aanrader. De Indonesische gerechten zijn om van te smullen, maar wie daar niet van houdt, kan ook kiezen voor bijvoorbeeld een Marokkaans tajinegerecht, een Italiaanse pasta of Mexicaanse fajita.