Voor het clubblad van de Opel Kadett C Club Nederland schrijf ik regelmatig een artikel over reizen, waarbij natuurlijk de Opel Kadett C centraal staat. Deze artikelen zijn hier ook terug te lezen (na publicatie).

In het eerste weekend van april vond het jaarlijkse Kadettweekend plaats. Dit keer is de bestemming de Eifel. Het plaatsje Mützenich, behorende bij het stadje Monschau, is de locatie van het hotel en vanuit daar werden verschillende tripjes ondernomen.

Het weekend start in Nederland, met het verzamelen van alle deelnemers. Nog voor de Duitse grens gaan de eerste motorkappen open. Kim haar zwart-rode Kadettje lijkt bougie-problemen te hebben. Bij de lokale garage, die toevallig even verderop ligt, wordt geshopt voor een nieuwe bougie, maar zonder resultaat. Dus Geert doet zijn best om met wat houtje-touwtje-werk het probleem te verhelpen. Daarbij dient Kim even een aantal keren flink gas te geven. Tot blijdschap van James en Wendy, want hun gele D Kadett (die achter Kim haar Kadett staat) wordt voorzien van een mooie spray van zwarte oliespetters.

De reis wordt vervolgd richting de grens bij Aachen. Maar voordat we ons op Duits grondgebied bevinden, moet er wederom gestopt worden voor technische ondersteuning. Dit keer is het de rode Sedan van Pieter die lijkt te lekken. Oververhit, is de diagnose na een korte inspectie op de vluchtstrook van de snelweg. Geert en Tijs besluiten de thermostaat eruit te slopen en we vervolgen onze weg. Tussentijds stoppen we nog een paar keer om water toe te voegen aan de Sedan van Pieter zodat deze kan blijven koelen. Kort voor aankomst bij het hotel, zetten Geert en Jolanda hun Buick ineens aan de kant van de weg met alarmlichten. V-snaar geknapt! Bij gebrek aan panty’s in de bagage van de dames, blijven Geert en Tijs bij de auto en reist de rest richting hotel. Na het plaatsen van een nood-v-snaar kunnen ook beide mannen zich later bij de groep voegen.

De heenreis met vele mechanische mankementen blijkt een voorbode te zijn voor de rest van het weekend. Tijdens de toertocht op zaterdag merken Christien en Werner dat de remdruk van hun rode Sedan wegvalt. Niet erg handig in de heuvelachtige omgeving waarin we ons bevinden. Met de stuurkunsten van Werner lukt het hen om op de parkeerplaats van onze lunchlocatie te komen en Geert, Bas, Tijs en natuurlijk Werner zelf, besteden een groot deel van de lunchtijd aan het klussen aan de auto. De remleiding blijkt gesprongen, de nieuwe remleiding is te kort en de bijgeleverde koppeling past niet. De ADAC (Duitse ANWB) slepen alleen en repareren niet, dus Geert weet uiteindelijk een noodoplossing te maken waarbij alleen de voorremmen het doen.

Met een enigszins gerepareerde Kadett van Werner en Christien, is niet al het leed geleden. Op de vertrekdag blijkt de Kadett van Kim echt een stille dood gestorven te zijn. Daar kan zelfs Geert geen noodoplossing voor verzinnen. De ADAC sleept het Kadettje op en is zo vriendelijk om de Kadett met eigenaresse naar de Nederlandse grens te brengen. Waar zij opgepikt worden door de man van Marion en zijn auto-ambulance, zodat de Kadett op een rustiger tijdstip en plaats gerepareerd kan worden. Maar is het dan alleen maar mechanische kommer en kwel tijdens het weekend? Gelukkig niet!

Wie kent hem niet? De grootste hit van de Duitse zanger Heino over de gentiaan, een blauwe bloem die in de heuvels en bergen voorkomt. Op internet is te vinden dat 59% van de Duitsers zichzelf een Heinofan noemt. Niet verbazend dat in het toeristische stadje Bad-Münstereifel een bar te vinden is die geheel in het teken van deze zanger staat. Tijdens de toertocht doen we onze lunch in het hotel waar deze bar zich bevindt en vergapen we ons aan de gouden platen en andere Heino-attributen. De man was eigenlijk bakker van beroep en hier is dan ook zijn favoriete hazelnoottaart te proeven.

Tijdens deze lunch is Heino dan ook het onderwerp van gesprek. Totdat Twan roept: ‘daar is ie!’ Gezien het hoge gehalte aan grapjes, neemt niemand hem serieus. Maar het is echt waar. Op de parkeerplaats staat een dikke Mercedes waar de beroemde zanger zijn derde vrouw, de hoogbejaarde Oostenrijkse schlagerzangeres Hannelore Auer in de auto helpt. Fototoestellen klikken en telefoons worden snel te voorschijn gehaald om de zanger met zijn witte haren en zonnebril op de plaat te zetten. Het lijkt of hij zelf totaal niets in de gaten heeft van de consternatie achter het raam van het hotel.

Wie een beetje op tijd wakker is en een blik uit het raam van het hotel werpt, valt het op dat het lijkt alsof we ons in een vlak landschap bevinden. Mützenich ligt op een hoog punt in de Eifel en in de ochtend zijn alle lager gelegen delen gevuld met mist. Tijdens de toertocht over de bochtige wegen tussen meren en bossen, komen we er snel achter dat ons beeld van de ochtend niet helemaal klopt. Kleine dorpjes met vakwerkhuizen, weien met grazende koeien (nee, geen lilakleurige exemplaren gezien) en prachtige uitzichten wisselen elkaar af.

In Bad-Münstereifel hebben we een uitgebreide lunchpauze, waarbij er ook tijd is om door het stadje te wandelen. Naast Heino, is deze stad bekend om zijn Outletwinkels, die omzoomd worden door een oude stadsmuur. Wie over de stadsmuur wandelt en van het uitzicht over zowel de omgeving als het winkelgebied geniet, doet dit in stilte. Wie zich laat verleiden tot het kopen van grote hoeveelheden chocolade in de Milka-winkel, merkt niets van die stilte en gaat op in het gedruis van het winkelend publiek.

Uiteraard is er ook tijd om het stadje Monschau te bezoeken. Deze plek is bekend om zijn Senfmühle (mosterdmolen) en om zijn glasblazerij. De mosterdmolen is gesloten, maar er wordt wel de nodige mosterd aangeschaft voor thuis. Aan de glasblazerij brengen we wel een bezoekje. Het is zelf mogelijk om zelf mee te doen met het glasblazen en die mogelijkheid laten sommigen van ons dan ook zeker niet onbenut. Monschau is bekend van de foto’s met het slot bovenop de berg. Helaas is dit slot, wat ooit een echt kasteel was, niet te bezoeken want tegenwoordig zit hier een jeugdherberg. Er is hier dus geen terugblik in de riddertijd mogelijk.

Monschau bezit wel de nodige terrasjes, dus niet geklaagd! Ook in het hotel worden we goed verzorgd door de vrouw des huizes. Typisch Duitse maaltijden krijgen we voorgeschoteld, uiteraard voorzien met een saus van mosterd uit de omgeving. Schnitzels, goulash en curryworst met friet en als toetje een deeggerecht met ijs, slagroom en aardbeien. Daarnaast is het ontbijtbuffet zeer uitgebreid en zijn er zelfs gehaktballetjes en knakworstjes te krijgen.
Kortom, een weekend waar er genoeg te zien, te proeven, te horen en te beleven was. Dat heeft die Jolanda toch weer goed voor elkaar gekregen!

Voor meer informatie over de Opel Kadett C Club Nederland, ga naar hun website.
Lees hier het eerste artikel dat ik voor het clubblad schreef, over leuke autoroutes.

Een leuke reisgids met autoroutes, wandelingen en highlights in dit gebied: