Het centrum van Gennep, met opvallend stadhuis met trapjesgevel, is startpunt van Pieterpad etappe 19. En daar ging het bij ons direct al mis. Doordat we vergaten te kijken of er routewijzigingen waren, liepen wij richting de woonwijken, terwijl de nieuwe route juist een mooi stuk langs het water loopt. Midden in die woonwijk is de markering niet meer duidelijk en wandelmaatje Helene en ik staan wat verloren te kijken. Gelukkig komt er een buurtbewoner aanfietsen die ons snel de juiste richting op wijst.

Bij het oude station van Gennep zitten we weer op de goede route. Dat station is na de Tweede Wereldoorlog al gesloopt. Wat rest is een enorme zwart, rood gekleurde stoomlocomotief. Deze Loc 94 moet herinneren aan de tijd van het Duits Lijntje, de verbinding tussen het Nederlandse Boxtel en het Duitse Wesel. Er zit daarnaast een dikke zwarte rand aan de geschiedenis van deze plek, want ook vanaf dit station werden in de Tweede Wereldoorlog Joden gedeporteerd naar de kampen.

Vanuit Gennep loopt de route snel het bos in. Het is direct flink ploeteren want de paden bestaan uit mul zand. Ineens staan we voor een steil talud. Ja, het routeboekje zegt ook: ‘… tegen het talud van een weg opklimmen en andere kant weer naar beneden.’ Na nog een heel stuk door het bos te hebben gelopen, verandert de omgeving. Het landschap opent zich en we zien velden met felgekleurde bloemetjes. We wandelen Nationaal Park De Maasduinen in. Dit gedeelte is Het Quin, een ven-gebied. We lezen dat we hier nog eens met een avondexcursie terug moeten komen, want dan is de zeldzame nachtzwaluw hier te horen.

Maar ook overdag is hier genoeg te zien. Het pad kronkelt een heuveltje op, vanwaar we een goed uitzicht hebben op het water in het gebied. Op de kale plekken is al te zien dat de paarsgekleurde heide terug komt. Bovenop de heuvel staan een paar indrukwekkend grote bomen en liggen veel uit de kluiten gewassen dennenappels. Maar het zijn de kleuren, die ons echt doen stilstaan. Door de droogte van de afgelopen weken is de heuvel waarop we staan vooral geel en bruin. Maar de vennen zijn nog nat en voorzien omliggende vegetatie van water. Van donker- tot felgroen, alle tinten zijn zichtbaar. Dan het paars van de heide. Samen met de blauwe lucht en helderwitte wolken zorgt dit voor een plaatje als in een schilderij.

Het Pieterpad slingert hier verder, totdat we uiteindelijk in het plaatsje Afferden uitkomen. We nemen het veerpontje naar de overkant van de Maas, die hier de grens tussen Noord-Brabant en Limburg aangeeft. We lopen tussen hoge heggen door met aan de ene zijde de Maas en aan de andere zijde velden. Dit zijn de Maasheggen, een eeuwenoud cultuurgebied dat onder kan lopen bij hoog water. Op de akkers staan mais en aardappelplanten en dit beeld wordt afgewisseld met zo nu en dan een grasveld met koeien. De uitvinding van het prikkeldraad heeft er even voor gezorgd dat deze Maasheggen verdwenen uit het landschap. Tegenwoordig kan men deze natuurlijke ondoordringbare hagen wel waarderen en zijn ze weer aangeplant.

En dan komt langzaam het dorp Vierlingsbeek in zicht. Eerst loopt de route nog door de bossen en tussen de velden van de Groeningsche Duinen. Schijnbaar is dit het leefgebied van de das. Die laat zich uiteraard niet zien, dus wandelen we verder tussen bomen van honderden jaren oud, totdat we aankomen bij onze bed & breakfast waar een deluxe barbeque en koud flesje wijn op ons staat te wachten!

Pieterpad etappe 19 van Gennep naar Vierlingsbeek.
Deze etappe is 17 km lang. Inclusief korte stops en fotomomenten hebben we hier ongeveer 5,5 uur over gelopen.

Meer informatie over het Pieterpad vind je op www.pieterpad.nl.

Hoe kom je er?

Wij hebben onze auto neergezet in Vierlingsbeek. Vanuit daar pak je de trein naar Boxmeer, om daar op de bus naar Gennep te stappen.

Eten en drinken?

Aangezien wij rond het middaguur vertrokken in Gennep, hebben we daar eerst geluncht. Ik heb ze al eerder genoemd, maar het blijft een pareltje van een zaak: Babbels.

Voor een kop koffie of thee en een lekker stuk gebak onderweg, stop je bij De Appelgaard in Afferden. Eigenlijk waren ze gesloten, maar Anja, de enorm vriendelijke dame des huizes, vond het totaal geen probleem om ons alsnog van thee en bosvruchtenkruimel te voorzien. Jammie!

Wij genoten van een heerlijke bbq bij onze bed & breakfast (zie hieronder). In Vierlingsbeek liggen verschillende restaurants.

Overnachten?

Bed & Breakfast Onze Tuin is de naam van de bed & breakfast die je niet mag overslaan. In de tuin van René en Marie-José staat een veredeld, houten tuinhuis. Nee, tuinhuis is te min, het is meer een chaletje. Een hangmatje staat in de tuin klaar om in de middagzon te relaxen na een wandeling. Er is een sauna om de spieren los te maken. En een keukentje en fijne badkamer. Het stel heeft ooit een cateringbedrijf gerund en serveert gerechten om je vingers bij af te likken. Een restaurant zoeken is absoluut niet nodig.

Op de speciale Pieterpadpagina op deze site lees je meer verhalen over etappes van deze wandelroute.