Culinair wandelen in Vorarlberg

Bregenzerwald Tourismus in Oostenrijk biedt een ‘Winterweitwandern Bregenzerwald’ aan. De eerste dag van deze driedaagse Winterwanderung is gelijk aan culinaire wandeling, die eveneens te boeken is bij het toeristenbureau. Samen met reisjournalist Jonathan Vandevoorde test ik beide wandelingen. We bevinden ons in het Bregenzerwald, in de Oostenrijkse regio Vorarlberg, in het westen van het land, in het hoekje aan de grens met Zwitserland en Duitsland. Over Käsknöpfle, boeren-architectuur en natuurlijk over wandelen.

Boeren-architectuur

Wie aan Oostenrijk denkt, zal niet snel aan architectuur denken. In de regio Vorarlberg is er genoeg op architectonisch vlak te zien. Zodanig veel zelfs, dat er speciale wandelroutes en boekjes over zijn. Ons startpunt van de eerste dag,Hotel Wälderhof in Lingenau, laat direct een van de kenmerkende elementen zien. Van buiten een ouderwets hotel, van binnen modern en strak. Een busritje verder naar Sibratsgfäll staan nog veel meer van deze typisch geschubde gebouwen. Als een vissenhuid ligt het hout op de muren. Normaal gesproken start de culinaire wandeling met een ontbijt in Gasthof Nußbaumer. Alleen vandaag niet, dus hebben wij in het hotel al ontbeten. Vanuit Sibratsgfäll start de Winterwanderung richting Schönenbach.

 

Stufes voor de koeien

Schönenbach lijkt een totaal verlaten dorpje. Het enige geluid is het ruisen van de wind door de bomen en getjirp van vogeltjes. Er vliegt een grote vogel over. Een arend? Of een buizerd? Door de felle zon is het niet te zien. Het dorpje bestaat uit enkele grote boerderijen. Deze grote boerderijen hebben allemaal gesloten luiken. Geen auto’s, nergens brandt licht, geen teken van leven. Op slechts twee gebouwen na, waarvan Jagdgasthaus Egender er eentje is. Eigenaar Hubert: ‘We bevinden ons op de tweede Stufe. De eerste Stufe is in het dal, daar staan de koeien op stal in de winter. Deze koeien komen in juni naar hier om te grazen, iets hoger gelegen. Dan wonen er boeren in deze boerderijen. In de zomer vertrekken de boeren met hun koeien naar het hoogste punt van berg om daar te grazen. Om in het najaar weer terug te keren. Twee keer per jaar is het druk in het dorp en de rest van de tijd blijven de gebouwen gesloten.

 
Ook deze boerderijen hebben een geschubde buitenkant, echter voor de helft. De geschubde kant bevat veel ramen, de kant met rechte houtlatten vrijwel niet. Hubert: ‘De traditionele, geschubde kant is het woongedeelte en daar wilden mensen veel licht, vandaar de ramen. Achter het rechte, strakkere gedeelte bevinden zich de stallen, waar veel minder licht nodig is.’

Jagdgasthaus Egender kent een rijke historie. Hubert: ‘Dit huis is in 1929 tot de grond afgebrand door blikseminslag. Mijn grootouders hebben het geheel weer opnieuw opgebouwd. Dat moet een hels karwei zijn geweest in die tijd, want er heerste grote armoede in de regio. Wij hebben het huis in 2014 in zeven maanden tijd afgebroken en weer opnieuw opgebouwd. Daarbij hebben we alleen maar gebruik gemaakt van het hout van het oude huis. Ik heb zoveel respect voor wat mijn grootouders hebben doorgemaakt. Ik zou dat nooit zomaar teniet doen.’
 

Käsknöpfle met bergkaas

Binnen bij Jagtgasthaus Egender proef je de zelfgemaakte Käsknöpfle. Hierin verwerkt men drie tot vier verschillende soorten bergkaas uit de Alpen en de speciale Raskäse met zijn zoute, pittige smaak. Hier bovenop wat gebakken uitjes en kaas en je hebt een typische wintersportmaaltijd. Geserveerd in een houten tobbe met een houten lepel, passend bij het interieur van het Jagtgasthaus. Dit is het hoofdgerecht van de winterwandeling en een echte aanrader: regionale producten, zelf gemaakt en rijk van smaak!
 

Apfelstrudel

Na zo’n machtig hoofdgerecht is het lekker om even wat calorieën eraf te wandelen! De route terug naar Sibratsgfäll is dezelfde als de heenweg en dat is helemaal niet erg. Want de zon staat anders en vanuit een andere richting vallen je weer andere dingen op in het landschap. En aan het einde van deze tocht staat het dessert van de culinaire wandeling voor je klaar!
De Apfelstrudel die bij Hotel Hirschen wordt geserveerd is op vele plekken in Oostenrijk te proeven. Zoek een locatie waarbij ze deze met een glimlach en vriendelijkheid wordt geserveerd en je hebt niets te klagen. Het nautische thema van de lege en stille eetzaal van dit hotel roept veel vragen op. Visnetten, blauwe doeken die de oceaan moeten voorstellen en papier-mache vissen sieren de wanden. Wat dit met culinair genieten te maken heeft, is ons een groot raadsel.
 

Wandelgenot

De ‘Winterwanderung’ zoals te boeken is, is prima te wandelen, ook voor de minder ervaren wandelaar. Een enkele andere wandelaar passeert, maar meestal heb je de besneeuwde vlaktes voor je alleen. Op de zuidelijke, groene helling van de berg staat een edelhert te grazen en overal lopen sporen van wilde dieren, zoals de sneeuwhaas.
Volgens de instructie dien je de roze bordjes te volgen, alleen vind je deze slechts aan het begin en het eind van de route. Daarnaast is de tip om de langlaufloipe te volgen en dit maakt de route alsnog makkelijk te volgen.

Modderstroom

Het begin- en eindpunt van deze etappe van de Winterwanderung bevindt zich in Sibratsgfäll. Het loont zich om een extra stukje te rijden naar de Georunde Rindberg even buiten het dorp. In 1999 vond hier een aardverschuiving plaats. Doordat 20% van het totaal aan regen dat in dat jaar gevallen is, op die dag uit de hemel kwam, ontstond er een modderstroom. Deze stroom nam alles op zijn pad mee en dat is nu nog steeds zichtbaar. De waterpas die op de voordeur geschroefd is, laat zien hoe scheef het huis staat. Even verderop staat een ruïne waar met enige fantasie de badkamer nog te herkennen is.
Morgen dag 2 van deze Winterwanderung. Een etappe tussen Lingenau en Bezau, waarbij een bezoek gebracht wordt aan de kookstudio van Karin Kaufmann in Egg.
De culinaire winterwandeling met ontbijt, hoofdgerecht en dessert vind je hier.
De driedaagse winterwandeling inclusief bagagevervoer tussen de hotels, ritje met de gondel en hotelovernachtingen vind je hier.