Pieterpad etappe 5 begint direct goed! Het schattige dorpje Rolde met mooie gevels en keienstraatjes maakt dat je niet direct in volle pas vertrekt. Even hier rondkijken, is ook wel zo leuk! We stappen even een supermarkt binnen aangezien het boekje ons al waarschuwt dat er geen pleisterplaatsen onderweg zijn. Dat belooft een dag wandelen door de natuur!

De start van deze etappe ligt tussen het kerkhof en de hunebedden. We lezen dat het D17 en D18 zijn die voor ons liggen. Opgekocht door het Rijk in 1872 voor het schamele bedrag van 150 gulden. Dat lijkt ons echt een koopje voor deze enorme bergen met stenen! Na een niet-te-ontwijken fotomoment, wandelen we verder over een pad. Dit is het voormalig traject van de trein tussen Assen en Stadskanaal. Wat nog rest is een zandpad, maar wanneer we een weg kruisen, zien we de oude rails nog liggen in het asfalt. En zo loopt de eerste drie kilometer van deze etappe in ongeveer een rechte lijn vooruit.

Even later moeten we een beetje klimmen, want via een trapje stappen we een gebied in waar tientallen koeien staan te grazen. Als we op een bankje even uitrusten, zegt reisgenoot Frank: ‘Zie je die struiken met die oranje besjes? Die zag je vroeger overal, de tuin van mijn oma stond er vol mee. Nu zie je ze bijna nergens meer.’ Maar hier dus wel. Het zal vast door de rust komen. Niets is er te horen. De koeien grazen geruisloos in het zonnetje. De wind doet de struiken af en toe ruisen. En het smalle voetpad kronkelt verder het gebied in.

Dit beekdal heet Voorde Andersche Diep. Een voorde is een doorwaadbare plaats. Het is momenteel zo droog en de route zodanig onderhouden dat wij nergens werkelijk hoeven te waden. Alhoewel, als Frank een zijpad neemt, wankelt hij met behulp van een touw, over een paar houten planken die in het water liggen. ‘MWOEEEEE!’ We hupsen van schrik allebei een beetje van onze plek. Twee meter van het touw vandaan staart een koe ons aan. Zij zal wel denken: ‘Wat doen jullie zo dichtbij?!’

Het landschap verandert daarna enorm. We wandelen een productiebos in. Vroeger werden de heidevelden in Drenthe ontgint en pootte men bomen op deze slechte gronden. Eerst op kleine schaal, maar al gauw werden deze bossen gebruikt voor houtproductie en groeiden ze uit tot enorme gebieden. Alleen al dit gebied telt honderden percelen. De bomen staan nog steeds in rechte rijen en ieder vak is genummerd. Op iedere kruising liggen keien met de nummers van de percelen. Ineens horen we geritsel naast ons. We staan allebei stokstijf. ‘Wat was dat?’ fluister ik voorzichtig. Het blijft stil en langzaam lopen we verder.

De route loopt verder langs en door het productiebos en we herkennen de route doordat we bij het ene bosperceel linksaf moeten en bij het volgende bosperceel weer rechtdoor. In dit gigantische bosgebied liggen nog af en toe de oorspronkelijke vennen en heide. Zoals het Meindersveen. Een prachtig gebiedje waar smalle paadjes door de paarse heide kronkelen. We lezen dat hier de stille vennen liggen. Waar het wit van het veenpluis tussen de bomen zou kunnen oplichten. Frank houdt ineens halt: ‘Ik zie het! Het witte schijnsel tussen de bomen!’ Het doet bijna sprookjesachtig aan.

Terwijl we verder lopen, kietelen grassprieten onze onderbenen. Paarse heidebloemen, die bekende oranje besjes, gele bloempjes en heel veel tinten groen bepalen dit stuk. Er volgt nog een stukje bos en dan wandelen we al langs mijn overnachtingsplek van de avond: Camping De Warme Bossen. Maar we zijn nog niet klaar en zetten nog even door het Strubbenbos. Langzaamaan komen we steeds meer terecht in de bewoonde wereld. Na een dag in de natuur is het prettig dat dit heel geleidelijk gaat.

Het eindpunt van deze etappe is het enige horecapunt in het dorp Schoonloo: Café Hegeman. Geen straf om hier de benen te laten rusten! Het aantal straten is hier op twee handen te tellen. Terwijl we een plekje zoeken op het terras dat al behoorlijk vol zit en een biertje bestellen, kijken we eens om ons heen. Aan de overkant een vervallen huis, waarvan het lijkt dat het ooit een schooltje is geweest. Aan de andere kant van de kruising vlakbij, wordt huisraad in een grote container gegooid. We horen dat de eigenaren uitgezet zijn, maar het huis nog niet verlaten hebben. Een gevoelige kwestie in dit normaal zo serene dorp…

Pieterpad etappe 5 van Rolde naar Schoonloo.
Deze etappe is 18 km lang. Uiteindelijk komen wij op 20,2 km uit. Inclusief korte stops en fotomomenten hebben we hier ongeveer 5 uur en een kwartier over gelopen.

Meer informatie over het Pieterpad vind je op www.pieterpad.nl.
De wandelblogs over de andere etappes vind je op de speciale Pieterpad-pagina.

Hoe kom je er?

Wij hebben bij deze etappe het geluk om gebruik te kunnen maken van een privé-taxi. Deze keer dus geen tips voor vervoer.

Eten en drinken?

Tijdens deze etappe kom je geen echte pleisterplaatsen tegen. Dit staat ook duidelijk in het Pieterpadboekje aangegeven. Wij hebben dus lunchpakketjes bij ons.

Na afloop van deze etappe eten en drinken we bij Hegeman in Schoonloo. Tussen Rolde en Sleen, ligt er over een strekking van 40 kilometer geen ander dorp dan Schoonloo. Dat maakt dat dit een populaire plaats is voor wandelaars en fietsers om op adem te komen en de krachten aan te sterken.

Overnachten?

In een stuk natuur, een kwartiertje wandelen van het buurtschap Schoonloo vandaan ligt camping De Warme Bossen. Op deze camping staan een aantal schattige pods, die je per nacht kunt huren. Een pod is een klein huisje in de vorm van een soort halve cirkel. Daarin staan een tafeltje en twee stoelen en twee bedden. Je kunt gebruik maken van de toilet- en douchefaciliteiten van de camping, die prima in orde zijn.
Als extra voordeel biedt de camping de bed & breakfast-service, wat inhoudt dat je een ontbijtje in de kantine kunt bijboeken. Verwacht geen culinaire hoogstandjes, maar je betaalt dan ook een hele schappelijke prijs.