Zuidlaren – Groningen

Het is vroeg en koud als we op pad gaan vanuit Zuidlaren. De route loopt direct het dorp uit, tussen de akkers door. Hopelijk waait de wind de donkere wolken snel verder van ons weg. Al snel zien we het bordje ‘Weg langs het Hunebed’ en kunnen we de G1 aanschouwen. Deze hunebed is de meest noordelijke van allemaal, de rest ligt namelijk in Drenthe, en de enige in Groningen. Het lijkt alsof deze plek ervoor gemaakt is, in een vlak en open gebied, wat bomen ter beschutting.

We lopen terug naar de route en volgen een schelpenpad. Op dit stuk van de route heb je hoogstens kan iemand te paard tegen te komen of een tractor. We lezen dat veel hunebedden verkocht zijn of zelfs met dynamiet in stukken zijn geblazen om de delen steen los te kunnen verkopen. Kapot maken lijkt makkelijker dan ze opbouwen… Deze zwerfkeien uit de IJstijd til je niet zomaar op elkaar. Blijkbaar hadden de Groningers er geen moeite mee om ze weer aan stukken te blazen voor wat persoonlijk gewin.

Het is ons al eerder opgevallen dat veel schapen hier horens hebben. Dit blijken Drentse heideschapen te zijn, een uniek ras in Nederland. Links van ons zien we inmiddels veel bos, dat uitnodigt voor een wandeling, echter de route loopt langs en niet in, het Noordlaarder bos. We komen uit in Vogelzang, een dorpje met vier straten, dat meer voelt als bungalowpark. Dit dorp ligt vast aan Appèlbergen, een natuurgebied bestaande uit bos, veen en stuifduinen. Vroeger was dit een militair oefenterrein. Het ziet uit als een groot bos met in het midden een moerassige open plek.

In het bos vliegen ons verschillende groepen hardlopers voorbij. Wij snappen wel waarom dit een populaire plek is om te sporten! We lopen het bos uit richting de open plek. De paadjes hier laat ons glibberen en glijden. We doen ons best om de grootste plassen te vermijden. Wederom lezen we een stukje geschiedkundige achtergrond in het boekje: ‘In de oorlog zijn hier 34 verzetsstrijders gefusilleerd. Van zestien daarvan is het lichaam nooit teruggevonden.’ Daar kunnen we ons wel iets bij voorstellen, zeker als we bij het moerassige gedeelte staan. Misschien heeft het veen hun lichamen wel bewaard en vinden ze over jaren deze mannen nog terug…

Na een tijdje wandelen komen we uit bij de Spoorbrug van Onnen uit 1920. Langzaam groeit het gevoel dat we de natuur langzaam achter ons laten en het stedelijk gebied in lopen. Eerst volgt het dorpje Haren. Aangezien de regen inmiddels met bakken uit de hemel komt, besluiten we om een lunchpauze in te lassen bij Paviljoen Sassenhein, aan een prachtig meertje waar de eenden en andere vogels zich niets aantrekken van het slechte weer. De meeste mensen kennen het rustige Haren vooral van het mislukte Facebook-evenement van een meisje, waar zoveel mensen op af kwamen dat dit uitliep op rellen en vernielingen.

Wanneer de regenbui voorbij is, gaat de route verder langs het dorp Haren en langzaamaan komt de stad Groningen in zicht. We komen in de buurt van de A28 en horen het verkeer. Voor ons zien we echter nog steeds uitgestrekte weilanden en een ooievaarsnest waar veel vogels onder zitten. Uiteindelijk lopen we onder de A28 door en komen we uit in een enorm pittoresk deel. Hier meandert de weg mee langs het water. Het lijkt alsof we 50 jaar terug in de tijd zijn gegaan. Oude boerderijtje, de molen De Helper en een mini-sluisje om een behoorlijk hoogteverschil in het water te overbruggen, bepalen het landschap.

Uiteindelijk is het toch zover en lopen we de stad binnen. Via het fietspad dat langs het Noord-Willemskanaal loopt de route helemaal tot aan het station. Dit stuk is niet heel interessant, vooral druk met studenten die inkopen doen bij winkels met veel goedkoop spul. Na een kilometer of vijf kom je eindelijk in het centrum. Via een trap kom je rechtstreeks op het perron van het station uit, erg handig. Na deze flinke etappe vinden we wel dat we iets lekkers verdiend hebben. Genoeg keuze aan eten en drinken hier, dus dat komt wel goed!

Pieterpad etappe 3 van Zuidlaren naar Groningen.
Deze etappe is 21 km lang en eindigt op station Groningen.
Inclusief korte stops en fotomomenten hebben we hier bijna 6 uur over gelopen.
Meer informatie over het Pieterpad vind je op www.pieterpad.nl.
Informatie over alle anderen Pieterpad-etappes vind je op de speciale Pieterpadpagina.

Hoe kom je er?
Vanuit Groningen Centraal gaat er, in het weekend, ieder half uur een bus naar Zuidlaren. Deze rit duurt een half uur. (vertrek van platform Q) Door de week gaat deze bus zelfs iedere 10 minuten.

Eten en drinken?
Een goede lunch neem je bij Paviljoen Sassenhein in Haren, met uitzicht over het water.
Bij aankomst op station Groningen hebben wij een beker Fudge Hot Chocolate genomen bij de Starbucks.

Slapen?
In Zuidlaren hebben we overnacht in B&B Zuidlaren. Deze bed and breakfast ligt vlakbij de route en is prima. De kamers zijn van alle gemakken voorzien. Er zijn gezamenlijke douches en toiletten op de gang. Dit is absoluut geen nadeel, want deze douches en toiletten zijn brandschoon en erg fijn. Er hangt zelfs een badjas op de kamer zodat je deze aan kunt doen als je van de kamer naar de douche loopt. Het ontbijt is ook prima. We mochten zelfs wat broodjes smeren en meenemen voor de lunch. En dit alles voor ongeveer 25 euro per nacht. Een dikke aanrader dus!

Tip?
Op station Groningen hebben ze openbare toiletten. Je moet ervoor betalen, maar dat maakt dat deze toiletten verbazend schoon en prettig zijn.

Met mijn wandelbedrijf Vita Walking organiseer ik regelmatig wandelingen en wandelreizen over het Pieterpad.
Zin om mee te gaan op een verzorgde wandeling met een groep? Kijk dan zeker eens op de website!