Dit is het tweede deel van blog over de roadtrip door West-Canada.
Wil je deel 1 eerst lezen? Dan kun je beter hier naartoe: Canada deel 1.

We starten de dag vanuit de campground van Lake Louise. Vandaag gaan we over de Icefields Parkway richting het dorpje Jasper. Onderweg zijn enorm veel stops, waar we helaas niet de tijd voor hebben om die allemaal te doen. Probeer zoveel mogelijk te genieten van deze route, want deze is prachtig. Er is al zoveel gezegd over de Icefields Parkway, daar heb ik weinig aan toe te voegen.

Onze eerste stop is Lake Bow. Ieder meer dat je in deze parken ziet, lijkt weer een beetje meer blauwgekleurd, dus dat is hier ook het geval. Een prachtig uitzicht en een mogelijkheid om rond te wandelen. Snel daarna volgt Peyto Lake. Deze werd drie keer genoemd in onze reisgids, ik vermoed om duidelijk te maken dat je dit echt niet mag overslaan. En daar hebben ze helemaal gelijk in. Dit is het hoogtepunt qua natuurschoon tot nu toe. Er loopt een steil pad door het bos naar het uitzichtpunt. Vanaf daar is het uitzicht adembenemend! Het water is van het felste blauw dat ik ooit heb gezien.

De volgende stop is de gletsjergebieden van Columbia Icefields. Een straf windje zorgt ervoor dat we ons dik inpakken voordat we de camper uitstappen. De enorme parkeerplaatsen doen het al vermoeden, het is een wespennest van toeristen hier… Zelfs buiten het seizoen is het enorm (en vervelend) druk en zijn de rijen lang. Door het straffe windje zoekt iedereen de warmte op van het bezoekerscentrum. Vanuit hier kun je met snowcoaches een tocht maken over de gletsjer. Vanwege de drukte en wachttijd besluiten wij om dit even over te slaan. Overigens heb je vanuit het bezoekerscentrum al een goed uitzicht op de gletsjers die aan de overkant van de weg liggen.

Dan hebben we vandaag nog een onderdeel van de natuur niet gezien: watervallen. Wij stoppen bij Sunwapta Falls en Athabasca Falls en voor beiden geldt dat je er erg fijn kunt rond wandelen en de watervallen vanaf verschillende punten kunt bezichtigen. Een plek om even stil te worden van de kracht van de natuur.
Overnachten doen we op Whistlers Campground vlakbij het dorpje Jasper. De kampeerplaatsen bevinden zich midden in het bos en alleen al een wandeling naar de douches kost 10 minuutjes en loopt over de vele paadjes. Door de dichte begroeiing merk je nauwelijks iets van de andere kampeerders en geeft deze campground het gevoel dat je je echt in de natuur bevindt. Geen aansluitingen bij de kampeerplaats versterken dit gevoel nog meer.

Jasper Town is een stadje als Banff, maar dan een stuk kleiner en minder toeristisch. Je vindt er wel winkels, koffiezaakjes, restaurantjes en alles wat je nodig hebt. Het weer is druilerig dus we besluiten een boottocht over Maligne Lake te boeken. En tot onze verbazing blijkt Maligne Lake nog 3 kwartier rijden van Jasper Town te liggen. Wat helemaal geen straf is, want onderweg kom je langs Medicine Lake, een meer dat ieder jaar in de winter droog valt. Nu (half september) is het meer al grotendeels droog dus het effect is al zichtbaar. Onderweg zien we ook veel bos dat is afgebrand. Later, op de boot, horen we dat er een paar maanden eerder een flinke bosbrand heeft gewoed, die aanleiding was tot het evacueren van de mensen bij Maligne Lake. Deze bosbrand werd veroorzaakt door blikseminslag en heeft twee weken huisgehouden in het gebied. Dit levert een bizar landschap op.

Aangekomen bij Maligne Lake, zie je een enorm meer met rondom bergen. Er ligt zelfs een beetje verse sneeuw op de toppen! De eerste sneeuw van het seizoen, horen we! In het bootje varen we vervolgens kilometers ver over het meer, dat enorm uitgestrekt blijkt. Aan beide zijden bergen en prachtige natuur. Helaas spotten we geen wildlife langs de oevers. Onze bestemming met de boot is Spirit Island. Terwijl we aan komen varen, dartelt er een ree op de aanlegsteiger. Het is geen beer, maar telt evengoed als wildlife! Hier hebben we ook uitzicht op de gletsjers. Bizar idee dat deze gletsjers er over 100 jaar waarschijnlijk niet meer zijn…

Spirit Island is zo bekend, omdat ooit een fotograaf hier een plaatje schoot dat werd gebruikt in de reclame van Nikon. (of een ander bekend fotomerk?) Ondertussen krijgen we uitleg van een erg leuke gids, die buiten allerlei feitjes over de natuur hier, ook wat leuke anekdotes verteld. Het is heerlijk om zo een middag in de natuur door te brengen.
In Jasper Town heb je genoeg leuke pubs en restaurantjes, dus sla het diner in de camper een avond over en ga lekker uit eten. Dat is tenminste hoe wij erover dachten!

Vandaag staat ons een lange reisdag te wachten. Vanuit Jasper Town kun je weer terug over de Icefields Parkway of verder richting Well’s Gray Provincial Park. Deze laatste optie is een echte aanrader. De meeste mensen kennen dit park niet, in onze ogen onterecht. De watervallen zijn nog een stap mooier en indrukwekkender dan die in Jasper NP, maar daarover later meer.
Op de route liggen weinig stadjes en dorpjes. Af en toe een boerderij of ranch, of een dorpje bestaande uit drie straten. Zo ook in Blue River, waar aan de autoweg wel een erg prettig restaurantje ligt. De zon schijnt en we nemen plaats op het terras voor een portie pittige chicken wings. De stad Clearwater is de stad die het dichtste bij Well’s Gray ligt. Vanuit hier is er 1 weg in en uit het park. Aangekomen in Clearwater dacht we: we zijn er. Niet dus. Er staan borden waarop staat dat het nog 10 km rijden is. Maar na 10 km rijden blijkt het om de ingang van het park te gaan en is er dus nog 15 km te gaan naar de campground. Dit over een weg die flink door de bergen gaat en vol gaten zit. Op ons gemakje hobbelen we verder.

Je kunt doorrijden tot de Well’s Gray campground, maar wij stoppen al eerder bij Well’s Gray Golf Resort and RV Park. Zoals de naam al doet vermoeden is dit een RV-park aan een golfbaan. De campers staan aan de rivier en bevinden zich in een open gebied waardoor je een prachtig uitzicht hebt. Hier zitten vooral bejaarde Canadezen en Amerikanen, die overdag de hele dag op de golfbaan zitten. Dit zorgt ervoor dat dit een heerlijk rustige plek is. De toiletten en douches zijn brandschoon en ruiken naar roosjes. We komen op het juiste moment want een dag eerder heeft het er gestormd en is door de onweer de stroom uitgevallen, maar nu schijnt de zon alsof het nooit anders is geweest!

Na een ijzingwekkend koude nacht worden we wakker met een heerlijk zonnetje. Overdag is het hier ruim 20 graden en in de nacht zakt de temperatuur onder het vriespunt. Heel normaal, maar daar moeten wij  nog even aan wennen in onze camper.

Het is tijd om die watervallen in het park eens te bezichtigen en te zien of deze werkelijk nog mooier zijn dan die van Jasper NP. Eerst is Dawson’s Falls aan de beurt. Deze watervallen noemen ze ook wel ‘Little Niagara’  en bij aankomst is wel duidelijk waarom. Een brede waterval die in inderdaad heel veel weg heeft van Niagara Falls. Wel een heel stuk kleiner, natuurlijk. De omgeving is prachtig om te wandelen en dit wordt dan ook veel gedaan door de toeristen. Maar het is er niet druk. Je komt zo nu en dan eens wat mensen tegen op je pad, maar het komt ook voor dat je een half uur door de bossen wandelt zonder een levend wezen te zien.

Wandelen is dan ook wat we gaan doen naar Helmkens Falls. We nemen de Helmkems Rim Trail waarbij we aan de overkant van de canyon uitkomen en uitzicht hebben op het bezoekersplatform en natuurlijk de waterval. De Helmkens Rim Trail is een route van ongeveer 8 km door het bos, langs de rivier die uiteindelijk uitmondt in de waterval. Een prachtige route over smalle paadjes, door dichtbegroeid bos aan de ene zijde en uitzicht over de rivier aan de andere zijde. Waar we eerder erg veel waarschuwingen voor beren kregen en werd aangeraden om niet ver te wandelen, wordt ons hier in dit park juist aangeraden om wel ver te wandelen. Er zitten wel beren in het gebied, maar er is nog nooit iets gebeurd en er is genoeg voedsel voor de beren. Hier wordt aangegeven dat ze erg schuw zijn en de kans dat we er eentje zien erg klein is.

Aan het einde van het pad, kom je uit bij de enorm hoge waterval die in een diepe kloof klatert. Er is geen bescherming bij deze paadjes, dus je staat vrij onverwacht op de rand van deze kloof. Het uitzicht is eveneens onverwacht en adembenemend. We zien het bezoekersplatform op de rand van de kloof aan de overzijde en zien hele kleine poppetjes rondwandelen daar. Een machtig gevoel om op deze rand te staan en zo ver te kunnen kijken!

En daarbij ook het antwoord op de vraag of deze watervallen die van Jasper NP verslaan: JA!
Teruggekomen bij het RV-park is het weer zo aangenaam en dit keer mogen we ook (geen brandgevaar in het bos)! Het is tijd voor onze eerste echte ‘velgbraai’. Een bbq op het kampvuur dat we maken in een van de vele autovelgen die er liggen. Dit hoort ook bij kamperen, maar is helaas vaak niet mogelijk door het gevaar voor bosbranden of gewoonweg door het slechte weer.

Vandaag staat een rustig ritje naar Kamloops op het programma. Als je met een camper onderweg bent, leg je natuurlijk veel kilometers af. Het is dan ook wel prettig om een dag op het programma te hebben waarbij het een kleine twee uurtjes rijden is naar de volgende bestemming. Normaal gesproken…
Vlak nadat we Well’s Gray uitrijden gebeurt er een ongeluk voor ons op de weg. Er moet een traumahelikopter aan te pas komen met het gevolg dat de weg afgesloten wordt. We kunnen wel terug, maar er is maar een andere optie om in Kamloops te komen: met het veer. We horen echter al snel dat de rij voor het veer zo lang is, dat de vraag is of je vandaag nog over kunt. We besluiten om te blijven staan en kletsen gezellig met de camperbestuurders en vrachtwagenchauffeurs voor en achter ons. Het landschap is droog, zelfs woestijnachtig en af en toe komt er een grote insect voorbij vliegen. Na 1,5 uur kletsen in de file, wordt de weg weer vrij gegeven en kunnen we verder.

Kamloops is een grote, uitgestrekte stad met weinig toeristische waarde. Nog steeds dat uitgedroogde woestijnlandschap.
We overnachten op Kamloops RV Park, wat prima is voor een nachtje, maar niet zo sfeervol als alle andere plekken waar we eerder overnacht hebben. Kleine plaatsen en veel vaste bewoners, die dit park als hun eigendom beschouwen.
Het grote voordeel van dit RV-Park is de ligging. Namelijk naast het BC Wildlife Park, waar je ook nog flinke korting op de entree krijgt als je gast bent bij het RV-Park.

Voordat we vandaag verder reizen, brengen we eerst een bezoek aan het BC Wildlife Park. Omdat we tijdens onze reis bijna geen wildlife hebben gezien, willen we op deze manier toch in ieder geval een beer zien.  We zijn altijd een beetje huiverig voor kleine, plaatselijke dierentuinen en bang dat er sprake is van dierenleed. Dat is in dit geval absoluut niet het geval.
In dit dierenpark vind je alleen dieren die ook werkelijk in Canada voorkomen. De dieren die zich in het park bevinden, zitten daar omdat ze gewond zijn geweest of weesjes zijn. Alle dieren die in de natuur zouden kunnen overleven, worden ook weer teruggeplaatst zodra ze hersteld zijn. De dieren die in het park blijven, zijn dieren die bijvoorbeeld nooit hebben geleerd om te jagen van hun ouders, omdat die al jong overleden zijn. Zo hebben ze de twee beren die nu in het park verblijven gevonden als jonkies bij een neergeschoten moederbeer. Erg zielig! Het verblijf van de dieren is in alle gevallen erg groot en zoveel mogelijk nagebootst uit de echte natuur. Zo zien we even ver weg de zeldzame Spirit Bear voorbij wandelen, maar die verdwijnt weer snel tussen de bomen en struiken in zijn gebied. De Spirit Bear is een witte versie van de zwarte beer, dus geen ijsbeer. Dit is een soort albinobeer, die zeldzaam is, omdat je voor een  baby-Spirit Bear zowel een witte vader als moeder nodig hebt. We hebben een heerlijke ochtend in dit fijne park.

Dan rijden we verder naar Hope. Wederom staat er een straffe wind, waardoor dit een intensieve tocht is met de camper. De wegen zijn prima, maar lopen door de bergen, dus het is hard werken voor de bestuurder van onze camper.
Onze campground is Wild Rose Campground. Deze campground ligt prachtig, net als het stadje Hope, omringd door machtige bergen. Verder doet dit plaatsje haar naam geen eer aan. Het is enorm troosteloos. Veel scènes van de film Rambo 1 zijn hier opgenomen, dus we doen ons best om deze plekken te vinden en herkennen. Echter alles is afgebroken of in het gewone straatbeeld opgegaan, waardoor het vooral je verbeelding is die het werk doet in de herkenning hiervan.

Dit is het tweede artikel over onze roadtrip door West-Canada.
Tijdens het eerste deel van deze roadtrip vertrokken we uit Vancouver en reden we via Manning Park, het zonovergoten Kelowna, spannend Revelstoke naar Banff en Lake Louise. Lees hier Roadtrip West-Canada deel 1.