Tussen de bomen schijnt de zon: Pieterpad etappe 6

Na een hele rustige nacht in een pod in het bos, is het tijd voor een van de langste etappes van het Pieterpad: etappe 6 tussen Schoonloo en Sleen. We vertrekken bij Restaurant Hegeman voor de deur en de route loopt al snel genoeg het bos weer in. Net zoals bij de vorige etappe zijn de verschillende percelen bos genummerd. Productiebossen van vroeger.

De route loopt direct het bos in.

Bos, bos en nog eens bos…

De paadjes waarover we wandelen zijn van zand. Ik kijk naar onder en zie een colonne mieren voorbij marcheren. Hun pad is duidelijk zichtbaar. Soms horen we iets ritselen. Zou het een vosje zijn? Of een wild zwijntje? Stil lopen we verder, maar de oorzaak van het geritsel laat zich niet zien. Na een tijdje bereiken we een open plek met vooral gras. Een soort verwilderd weiland houden we aan onze linkerkant. Al snel genoeg nemen bomen het uitzicht weer over. Tsja, wat moeten we erover vertellen? Bos, bos en nog eens bos…

De zon schijnt door de bomen.
Langgerekte paden door het bos.
In het bos

Tweelingen

Gelukkig krijgen we nog wat afwisseling op deze route. Dit in de vorm van een heidelandschap, genaamd De Tweelingen. We lezen dat het een bijzonder gebiedje is, aangezien hier zeldzame planten voorkomen zoals de veenbes en kleine zonnedauw. Ook kun je hier slangen (de adder) of hagedissen voor de voeten lopen. Het valt op dat we nauwelijks andere wandelaars tegenkomen. We genieten van de stilte om ons heen. Na nog meer bos, volgen we de route langs een stuk akkerland om daarna weer het bos in te lopen.

Frank in het bos
Een eenzame dode boom
Een bijzonder heidegebied.

Gelukkig volgt er meer variatie in de omgeving, zoals een heel open stuk. We lopen over een verharde weg, maar zien evengoed weinig verkeer. Wanneer de weg weer veranderd in een onverharde versie, lijkt het wel op een soort landgoed waar we terecht komen. We duwen het poortje open om verder te kunnen en zien al snel waarom. Een Schotse hooglander met flinke horens kijkt omhoog om te zien wie zijn terrein bezoekt. We zijn onder de indruk van de pracht van dit beest en tegelijktijd een beetje huiverig. Voorzichtig lopen we verder over een keienweg, ook wel flintenweg genoemd.

Een Schotse Hooglander kijkt ons aan.
Grazende hooglander
Via het wildrooster lopen we het gebied weer uit.

Staken die in de lucht prikken

Wanneer we het leefterrein van de hooglanders hebben verlaten, gaat de route verder door… het bos. Ineens is er drukte, we horen auto’s en we zien hele groepen fietsers. De reden is het Oranjekanaal. Hier loopt een doorgaande weg en blijkbaar ook een populaire fietsroute. We steken het kanaal over en proberen te ontdekken of we vissen kunnen zien in het heldere water. En alweer wandelen we door het bos. Dit keer is er onderweg wat meer afwisseling. We zien onderweg verschillende stukjes heide, soms met een water, soms met dode bomen die als staken in de lucht prikken.

Het Oranjekanaal loopt kaarsrecht.
Dode boom op de hei
Uitzicht op de plassen in het heidegebied.
Brug over het Oranjekanaal
Nog meer bos

Ter dood veroordeeld

En midden in het bos ligt ineens een grote open plek. Aan de overkant ligt een heuvel met daarop het Pieterpadmonument, bestaande uit een aantal gestapelde stenen en een plaquette met informatie. We gaan weer verder door het bos en ontdekken dat er hier zoveel bos geplant is, omdat dit eerder een stuifzandgebied was. Om te voorkomen dat alle vegetatie verzandde, werden er bomen gepoot. Tussen die bomen vinden we een vliegtuigmonument. We lezen dat de resten van de neergestorte bommenwerper in het monument zijn verwerkt.

Dit laatste stuk van de etappe kenmerkt zich door monumenten. Niet alleen vanwege het Pieterpadmonument en het vliegtuigmonument. Ook zijn we langs de Galgenberg gewandeld. “Een grote prehistorische grafheuvel oftewel tumulus” leest wandelgenoot Frank voor, terwijl we allebei naar de dumpel met palen eromheen kijken die voor ons ligt. Frank gaat verder: “In de jaren dertig is hier een volledige wapenrusting opgegraven uit 1300 voor Chr. In de Middeleeuwen werden hier ter dood veroordeelden opgehangen.” “Een ‘tumulteuze’ plek dus…” probeer ik nog een woordgrapje te maken. Toch krijgen we allebei wel een beetje kippenvel van deze plek…

Het Pieterpadmonument.
Het Vliegtuigmonument
De tumulus.

Algemene informatie:

Pieterpad etappe 6 van Schoonloo naar Sleen.
Deze etappe is 24 km lang. En dat blijkt precies te kloppen. Inclusief korte stops en fotomomenten hebben we hier ruim 6 uur over gelopen.

Meer informatie over het Pieterpad vind je op www.pieterpad.nl.

Andere verhalen over etappes van het Pieterpad vind je op de speciale Pieterpadpagina.

Hoe kom je er?

Wij hebben bij deze etappe het geluk om gebruik te kunnen maken van een privé-taxi. Deze keer dus geen tips voor vervoer.

Eten en drinken?

Tijdens deze etappe kom je geen echte pleisterplaatsen tegen. Wij hebben dus lunchpakketjes bij ons.

Na afloop van deze etappe eten en drinken we op het terras bij De Deel in Sleen.

Overnachten?

Wij hebben overnacht voorafgaand aan het wandelen van deze etappe.

In een stuk natuur, een kwartiertje wandelen van het buurtschap Schoonloo vandaan ligt camping De Warme Bossen. Op deze camping staan een aantal schattige pods, die je per nacht kunt huren. Een pod is een klein huisje in de vorm van een soort halve cirkel. Daarin staan een tafeltje en twee stoelen en twee bedden. Je kunt gebruik maken van de toilet- en douchefaciliteiten van de camping, die prima in orde zijn.
Als extra voordeel biedt de camping de bed & breakfast-service, wat inhoudt dat je een ontbijtje in de kantine kunt bijboeken. Verwacht geen culinaire hoogstandjes, maar je betaalt dan ook een hele schappelijke prijs.

Even uitrusten
Graanvelden